Mistrin's Oneshot

Selenophile

Iyagi: 7
(auto-delete kapag na-cringe ako later)

Haiissssttttt...
Long deep sigh. Nakakapagod gawin ang isang bagay na wala na ngang kasiguraduhan,  nag-iisa ka pang lumalaban. Asan ang hustisya dun?

School projects, deadlines, shit. Hindi ko alam kunh bakit parang sinasampal ako ng kabobohan ko ngayon.

Pabagsak kong ihiniga ang pagod na katawan sa malambot na kama, letting my hair lay on top of the messy sheet.

Mataman kong pinag masdan ang mga butiki na nag hahabulan sa bubong namin. Sana butiki na lang ako sa kisame. Muka silang mag-jowang nag haharutan eh! Kaya pala parang lumolobo ang populasyon ng mga butiking toh!

Kainis! Stress na nga sa acads,  isasampal pa sayo na wala kang Jowa!
Eh ano naman kung wala kang jowa?
Shit!  Why the heck on earth am i talking to my self!

Maya-maya pa ay naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko sa loob ng bulsa ko. I lazily pick it up and brought it on top of my face. Baka kaklase ko lang na humihingi na naman ng notes.

I opened it and the screen lit up showing me his name flashed on my notification bar.
Dahil sa sobrang gulat ay wala sa sarili kong nabitawan ang cellphone at direktang tumama sa muka ko.

"Shit! " I groaned habang bumabangon dahil sa sakit ng ilong ko.

Inabot ko ang cellphone na nabitawan ko kanina at muling sinilip ang message kung tama ba ang pag kakabasa ko. And hindi talaga ako nagkakamali! Galing yun sa kanya!

Parang lahat ng sakit ay nawala nung tuluyan ko nang ma open ang message nya.

2:51 a.m

Bot:
Pagod ka no?

Oo pagod na pagod. Wala ka pa.

Bot:
Ang ganda ng bwan ngayon. Tingnan mo😊