လက်ထပ်ပြီးမှ ချစ်ကြမယ် (ဘာသာပြန်)

1

လက်ထပ်ပြီးမှ ချစ်ကြမယ်

အပိုင်း ၁

သူမရဲ့ မိဘတွေက သူတို့ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် သူတို့ရဲ့ သားသမီးတွေကို အလဲအလှယ် လုပ်တယ်ဆိုတာကို ဖန့်ရှောင်နွမ် သိသွားတဲ့အခါ သူမရဲ့အိမ်ကို အမြန်ပြေးသွားခဲ့သည်။

သူမ အိမ်ထဲ ဝင်ဝင်သွားချင်း တံခါးနားမှာ တောင်ပုံရာပုံ ပုံနေတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေကို သူမမြင်လိုက်ရသည်။ သူမ အဲ့ဒီနားမှာ ခဏရပ်နေသည်။ သူမခါးထောက်လိုက်ပြီး “အဖေ၊ အမေ၊ ထွက်လာပြီးတော့ ဒါတွေက ဘာလဲဆိုတာကို လာရှင်းပြပေး” လို့ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အော်လိုက်သည်။

သူမ၏အသံကို ကြားပြီးနောက် သူ့အမေ ရောက်လာပြီး ဖန့်ရှောင်နွမ်ရဲ့ ရဲစပ်နေတဲ့ ပါးလေးကို ဆွဲစိတ်လိုက်သည်။ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း ပြန်ကြည့်ဦး။ နင်က အမြန်ပြေးလာတော့ မိန်းကလေးနဲ့ကို မတူတော့ဘူး။”

“သမီးသာ မိန်းကလေးနဲ့ မတူခဲ့ရင် အခုလို အမေတို့ ခြယ်လှယ်ပြီး ရောင်းစားတော့မှာကို ခံရမှာမဟုတ်ဘူး၊ မိန်းကလေးဆန်တာက သမီးကို ဘာမှအကူအညီမပေးဘူး” ဆိုပြီး ငြူစူကာ ဖန့်ရှောင်နွမ်က သူမရဲ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေကို ကန်ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သခင်မဖန့် နောက်ကနေ လိုက်သွားပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်လိုက်သည်။

သခင်ကြီး ဖန့်က သူတို့ရဲ့ အနည်းငယ် ဝေးတဲ့နေရာမှာ ထိုင်နေပြီး လက်ဖက်ရည်ကြမ်းကို တိတ်ဆိတ်စွာ သောက်နေသည်။ အမြဲတမ်း ပြုံးပျော်ရွှင်နေတတ်သော သူ့ရဲ့မျက်နှာက အခု စိုးရိမ်စိတ်တွေအပြည့်နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး အမြဲတမ်း ရက်ရက်ရောရော ပေးတတ်တဲ့ ဖန့်ရှောင်နွမ်ရဲ့ အမေတောင်မှ စိုးရိမ်နေတဲ့ မျက်နှာထားဖြစ်နေသည်။

ဖန့်ရှောင်နွမ် မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ ဒုတိယနှစ်ရဲ့ နောက်ဆုံးစာမေးပွဲကို သူမ ဖြေပြီးသွားပြီ။ သူမရဲ့ အားလပ်ရက် ခရီးစဉ်အတွက် မစီစဉ်ရသေးခင်မှာပဲ သူမကို လက်ထပ်ခွင့်လာတောင်းသည့် လူတစ်ယောက် သူမ၏ အိမ်ကို လာမည်ဟု သိလိုက်ရသည်။ သူမ၏ မိဘများက လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေကိုပင် လက်ခံထားပြီးပြီပင်။ ဖန့်ရှောင်နွမ်က ရေရေရာရာသိအောင်ပင် မမေးတော့ဘဲ အိမ်ကို တန်းပြေးသွားခဲ့သည်။