19

143 15 1
                                    

ဂုဏ်မြင့်သူရယ်

အပိုင်း ၁၉


ယဲ့အန်းသည် အိမ်မှထွက်ကာ ကားပေါ်ရောက်သည်အထိ စိတ်မတည်ငြိမ်နိုင်သေးပေ။ သူမ၏ နှလုံးသားသည် မရပ်မနား တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။

သူမ၏ပါးပြင်သည် ခဏတာမျှ နီမြန်းနေပြီး သူမစိတ်ကို ငြိမ်သက်သွားစေရန် ထိုင်ခုံပေါ်တွင် မှီချလိုက်သည်။ သူမသည် လက်ထပ်လက်စွပ်ကို လက်ညှိုးပေါ်တွင် လှည့်နေကာ ညည်းညူ တွေးတောလိုက်သည်။

ဤလူသည် ဤမျှမြန်ဆန်သော လုပ်ရပ်များကို မည်သို့ပြောင်းလဲသွားနိုင်သနည်း။

သူမက ပြတင်းပေါက်မှ အပြင်ဘက်လောကသို့ လှမ်းကြည့်သည်။ သူမရဲ့ အကြည့်များသည် အာရုံစူးစိုက်မှု မရှိတော့ဘဲ သူမ၏အတွေးများကို ဘယ်သူမျှ မှန်းဆနိုင်မည်မဟုတ်။

အလှမ်းဝေးသော နေမင်းကြီးသည် အနောက်ဘက်သို့ နိမ့်ဆင်းပျောက်ကွယ်သွား၏။ ရွှေဝါရောင် ရောင်ခြည်များသည် ပန်းများနှင့် သစ်ပင်များကြားမှတဆင့် ဖြတ်သန်းထိုးဖောက်လာပြီး သာယာလှပသော ရှုခင်းကဲ့သို့ တောက်ပသော အလင်းရောင်ကို ရရှိစေသည်။

စားသောက်ဆိုင်သို့‌ ရောက်သောအခါ ည မိုးချုပ်နေပြီဖြစ်သည်။

ကြယ်များသည် ညဦးကောင်းကင်ယံ၌ မှိန်ဖျော့စွာလင်းလက်နေ၏။

ယဲ့အန်းသည် ကားထဲမှထွက်ရန် တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီးနောက် သူမရှေ့တွင် မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ် ဖြစ်နေသော စားသောက်ဆိုင်အမည်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ တောက်ပသော အရောင်အသွေးများက သူမ၏ အကြည့်ထဲသို့ တိုးဝင်လာသည်။

သူမ၏ဆံပင်ကို ပခုံးအနောက်သို့ ပင့်တင်လိုက်ပြီး သူမ၏အသွင်အပြင်ကို သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်စေသည်။ သူမ မေးစေ့ကို မြှောက်လိုက်ပြီး နောက်ကျောကို တည့်တည့်မတ်မတ်ထားကာ ယုံကြည်မှုအပြည့်နှင့် ရှေ့သို့ လျှောက်လှမ်းလိုက်သည်။

သူမ၏ စကတ်အနားသည် ညအခါ၌ မီးညွန့်ကို လေကတိုးဝှေ့တိုက်ခတ်သကဲ့သို့ မျက်လုံးများကို ဖမ်းစားသွားသည်။

ဂုဏ်မြင့်သူရယ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now