Bu ilk hikayem umarım beğenirsiniz 😞✋🏻 iyi okumalarrr🩷⭐💋💍
---
"Ya hayır abi gelmicem, ben niye geliyorum ya!?" okuldan gelmenin yorgunluğu ile kendimi çoktan koltuğa atmış, hazırlanan abimi izliyordum.
"Ada, Can ile ilgilen işte iki dakika. Hem sen de izlemiş olursun." dedi hazırlanmayı bırakıp bana bakarak.
Uzandığım yerden kalkıp abime yaklaştım. "Sayın Kahveci, bir şartla gelirim."
Abim "ne?" der gibi kaşlarını kaldırdı.
"Dur şu an aklımda bir şey yok sonra istediğim bir şeyi yapacaksın ama." dedim ve Can'in elini tutarak dışarı doğru yürüdüm.
Abim de oflaya puflaya geldi ve arabaya bindik.
---
Yanımda oturan Can'la oyun oynarken bir yandan da abimleri izlemeye çalışıyordum. Ancak sabahtan beri Can'la ilgilenmenin verdiği yorgunluk göz kapaklarımı ağırlaştırıyordu. Gözlerimin kapanmasına ramak kala, hafif bir dokunuş hissettim. Mert abi, elimi tutup, içten bir gülümsemeyle bakarak beni sahaya doğru yönlendirdi. Kalbim bir an hızla çarptı, dünyadan kopup onunla birlikte sahanın yeşil zeminine adım atıyordum. Gözlerim yarı uykulu ama kalbim tamamen ayıktı.
Bir yandan da Can'ı tutuyordum. Sahaya indiğimizde Mert abi önüme bir çift krampon attı.
İrfan abi (Egribayat) kaleden çıktı ve Can'ı elinden tutup sahadan çıkarırken "Zaten yorulmuştum." dedi.
Kaleye itilmemle olayı biraz daha anlamıştım. Mert abi kalenin önüne topu koydu ve geri çekildi. Bir kaç adım daha geri gidip hızlıca kaleye bir şut çekti.
Kendimi korumak için kollarimla yüzümü kapatırken top kollarima çarptı ve dışarı çıktı.
---
"Bizle gelsene sen de Mert." abimin söylediği ile Mert abiye baktım. O da bana bakıp saçlarımı okşadı ve arabaya doğru yürüdü "E geleyim bakalım." dedi.
Abim direksiyona geçti, Mert abi ise onun yanındaki koltuğa oturdu. Ben de arka koltukta Can'la birlikte yerimi aldım. Arabaya binerken içimi tarifsiz bir huzur kaplamıştı.
Mert abinin saçımla oynamasının da verdiği heyecan ile bu huzur daha da katlanıyordu.
Bir açıklama yapmam gerekirse yaklaşık 3 yıldır Mert abiden hoşlanıyorum. Yani abi diyorum çünkü aramizda 7 yaş var. Ben 22 yaşındayım o ise 29. Açıkçası o da beni kardeşi olarak görüyor sanırım.
Sanırım değil kesinlikle öyle görüyo. Hani bir ihtimal benden hoşlanıyor olsa bile abimden dolayı olmazdı ama abim etmeni en son sıralarda.
Neyse biz 3 yıl öncesine, ona aşık olduğumu anladığım zamana dönelim.
Flashback
Mert abiyle mezuniyet için giyeceğim elbiseleri incelerken içimde tatlı bir heyecan vardı. Onun fikrini almanın verdiği huzurla kıyafetleri tek tek gösteriyordum.
O sırada yanımıza zarif bir kadın geldi, gözleri parlayarak Mert abiye yaklaştı. Nazik bir şekilde selam verip fotoğraf çektirmek istedi. Fotoğrafın ardından kadının gitmesini beklerken, o flörtöz bir gülümsemeyle Mert abiyle sohbete daldı.
Her cümlesi adeta bir ip gibi kalbime dolanıyordu. İçimde yükselen bir kıskançlık dalgası, sessizce ama güçlü bir şekilde varlığını hissettirdi. Gözlerim onlara takılı kaldıkça, sanki sahnenin dışına itilmiş gibiydim.
Mert abinin ona verdiği her gülümseme, içimde minik fırtınalar koparıyordu; kalbim kıyıya vuran dalgalar gibi huzursuzca çarpıyordu.
Abimin bana başka bir elbise uzatmasıyla bu karmaşık düşüncelerden bir anlığına sıyrıldım. Sinirle elbiseyi elinden aldım ve kabinin kapısını hızla kapattım.
Ancak kapı kapanır kapanmaz içimdeki fırtına yeniden patlak verdi. Neden bu kadar huzursuz, kıskanç ve kırgın hissettiğimi sorgularken, kalbimdeki garip sızıyı daha da derinden hissettim.
Mert abinin başka birine gülümsemesi, o kadına karşı samimi davranması neden beni böyle altüst ediyordu? Zihnimde bir şeyler şekillenmeye başlıyordu, ama kendime itiraf etmekten çekiniyordum.
Belki de onun sıcak bakışlarına, her zamanki koruyucu tavrına fazlasıyla alışmıştım. Belki de bu bakışların sadece bana ait olmasını istemiştim. Ama şimdi, onun başka birine aynı ilgiyi göstermesi, içimde sahip olduğum sandığım bir şeyi kaybediyormuşum gibi bir boşluk yaratıyordu.
Kabinin içinde bu duygularla boğuşurken, derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım.
Sonunda bu karmaşıklığın kaynağını anladım: Ona olan duygularım, düşündüğümden çok daha fazlaydı. Onunla ilgili her küçük detay, bana fark ettirmeden kalbime işlemişti. O gülümsemenin, o bakışların benim için ne kadar özel olduğunu anlamam, aslında ona aşık olduğumu fark etmemle sonuçlandı. Şimdi bu gerçeği kabullenmek zorundaydım çünkü kalbim onu çoktan seçmişti.
Flashback end
Yine aklıma gelen anı ile kıskançlığım yine vücudumu sarmıştı. Tekrardan o kadın ile nasıl gülüştüğünü hatırladım. Peki ya o gerçekten sevgili yaptığında ne yapacaktım?
Mert abinin seslenmesi ile düşündüklerimi bir kenara bırakıp "Efendim?" dedim.
O ise hic bozuntuya vermeden "Ne oldu ne düşünüyorsun?" dedi.
Ben ise sakince sorduğu soruya biraz sesimi yükselterek "Bir şey düşündüğüm falan yok" dedim.
"Bugün gününde değilsin galiba, ben de tam topu nasıl kurtardığın ile övünecektim." demesi ile ona cevap vermeden içimi saran kıskançlık hissi ile camdan dışarıyı izlenmeye başladım.
Tam o sırada araba kırmızı ışıkta durdu. Arabanın durmasıyla Mert abi abime telefondan bir fotoğraf gösteriyordu. Küçük olduğu için tam göremedim ama fotoğrafta bir kadin ve Mert abi olduğunu düşündüğüm bir adam vardı.
Mert abinin gösterdiği fotoğraf ile abim gösterdiği fotoğrafa karşı kıkırdayarak "Ne o sevgili mi yaptın?" dedi.
Sevgili mi?
---
Ay birazcık -çok- heyecanlıyımmm bu yazdığım ilk hikaye ama umarım son olmaz 😞✋🏻
Mert Hakan aslında 30 yaşında ama 30 yazınca çok büyük geldi gözüme o yüzden 29 yaptım sanki çok fazla şey değiştirecekmiş gibi. Ki zaten 7 yaş bile çok büyük ama hadi hayırlısı.
Okuduğunuz için teşekkürler 🩷 ⭐ 💋
Umarım beğenmişsinizdir 😶🌫️🩷
Kendinize çok çok çok dikkat edinnn 💋 🩷 ⭐ 🫡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Atlantis~Mert Hakan Yandaş
FanfictionŞimdi bu gerçeği kabullenmek zorundaydım çünkü kalbim onu çoktan seçmişti.