Lihim

Chapter 2: Mga Bulong ng Nakaraan

Pagkalabas ni Khai mula sa Silid 13, hindi siya mapakali. Tila nakakabit sa kanyang isipan ang mga salita mula sa liham at ang misteryosong tinig na narinig niya sa loob ng silid. "Pakisuyo… tulungan mo ako." Hindi iyon isang simpleng biro—ramdam niya ang desperasyon sa tinig.

Sa gabing iyon, kahit pagod na siya mula sa eskwela, hindi magawang makatulog ni Khai. Paulit-ulit niyang naalala ang mga kakaibang bagay na nangyari sa kanya sa nakaraang mga araw—ang liham, ang malamig na hangin, at ang mga bulong sa Silid 13. Bukod pa rito, naaalala niya ang mga usap-usapan ng mga kaklase tungkol sa Silid 13, na sinasabing may mga kakaibang pangyayari roon noong nakaraang taon.

Hindi mapigilan ni Khai ang kanyang pagkahumaling sa misteryong ito. Mahilig siya sa mga bagay na kakaiba—mga kababalaghan at misteryo—at ang nararamdaman niyang pangamba ay humahalo sa kanyang interes na tuklasin ang katotohanan.

Kinabukasan, matapos ang klase, dumiretso si Khai sa library. Kinuha niya ang lumang mga record ng paaralan, umaasang may makikita siyang pahiwatig tungkol sa kasaysayan ng Silid 13. Matapos ang ilang oras ng paghahanap, nakatagpo siya ng isang artikulo mula sa school paper ilang taon na ang nakalilipas.

"Estudyanteng Nawawala, Natagpuan na Walang Malay sa Silid 13."

Napalunok si Khai habang binabasa ang artikulo. May isang babaeng estudyante, si Amelia, na nawawala at natagpuan sa loob ng Silid 13, walang malay at may dala-dalang mga sulat. Walang paliwanag ang insidente, at hindi na siya bumalik sa paaralan matapos noon. May lihim na bumabalot sa pangyayaring iyon—at ngayon, tila siya ang sunod na tinatawagan ng misteryo.

Habang nagbabalik ang malamig na hangin sa kanyang alaala, naramdaman ni Khai na mas lalalim pa ang kanyang pagsisiyasat sa lihim ng Silid 13. Ngayong alam niya ang pangalan ng babaeng nawawala, nagsimula na ang bagong kabanata sa kanyang buhay—isa na puno ng mga katanungan, panganib, at mga lihim na kailangang mabunyag.

To be continued.