Melâl

3.Bölüm

Hikâyeme sanş verirseniz çok sevinirimm

---

Gözlerimi yüzüme vuran gün ışığı ile açtım. Yüzümü buruşturarak gözlerimi araladım ve yanımda yatan Abimi izlemeye başladım.

Huzurlu huzurlu uyuyordu, yüzüme bir gülümseme oluştu. Yavaşça eğilerek abimin yanağına bir öpücük kondurdum. Sakalları dudaklarımı gıdıklandırdığı için kıkırdayarak geriye kaçtım.

Abim gözlerini aralayarak bana baktı, "Noldu bebeğim?" Diye sorduğunda Neşeyle abime sarıldım. Bugün kendimi çok iyi hissediyorum. "Günaydın abicim." Dediğimde kollarımı belime doladı ve başıma bir öpücük kondurdu. "Günaydın bebeğim." Abim yataktan kalktı ve bana dönerek, "Abicim ben bi üzerimi değiştireyim hemen geleceğim yanına." Dediğinde gülerek başımı salladım. Abim son kez bana bakarak odadan çıktı.

Bugün hafta sonuydu ve biz her hafta sonu dedemlerin çiftliğine giderdik. Onları çok özlemiştim. Dedemi, Anneannemi, Teyzelerimi, Dayılarımı, Kuzenlerimi...

Birden susadığımı hissettim, başımı yan tarafa çevirdiğimde komedinin üzerindeki bardağı fark ettim. Muthemelen gece abim doldurmuştu. Yatağımdan yavaşça kayarak elimle bardağı almaya çalıştım. Bardağı elime tam alıyordum ki dengemi kaybedip yataktan düştüm. Su bardağı ise hemen yanıma düştü. Yüzümü acıyla buruşturdum.

Bu durumdan nefret ediyordum. Gözlerim yavaş yavaş dolmaya başladı. Tam o sıra odaya endişeyle Dila ve Vural girdi. Beni yerde gördüklerinde koşarak yanıma geldiler. Dila yere oturarak kollarımı tuttu, "İyi misin Vira?" Diye sorduğunda dolu gözlerimle başımı salladım. Dila Vural'a dönerek başıyla beni işaret ettiğinde Vural eğilerek beni kucağına aldı. Utanarak kollarımı boynuna doladım. Dila o sıra yerdeki kırıkları toplamaya çalışıyordu.

Endişelenerek söze girdim, "Dur sen yapma! Bir yerine batabilir." Vural beni yavaşca yatağa otutturdu. Dila onun için endişelendiğim için mutlu görünüyordu. Hızlıca yerinden kalkarak yanıma oturdu. "İyi misin? Bir yerine birşey oldu mu?" Başımı hayır anlamında salladım. Tam o sıra odaya Sonay girdi. "O ses neydi? Vira iyi misin güzelim?" Diye sorduğunda başımı salladım, tam söze giriyordum ki Sonay sinirle Dila ve Vural'a döndü. "Siz mi birşey yaptınız!" Diye sorduğunda Vural kaşlarını çattı.

"Biz niye birşey yapalım?" Diye sordu Vural sakin bir sesle. Sonay alayla güldü, "Belli mi olur? Daha dün girdiniz aileye. Güvenmemek lazım." Dila başını eğdi. "Sonay, ne diyorsun?" Diye sorduğumda Sonay bana döndü, "Ne? Yalan mı?" Vural sinirlenerek Dila'nın kolunu tuttu ve onu yataktan kaldırdı. "Biz birşey yapmadık, merak etme Kardeşiniz gayet iyi." Diyip Dilayi çekiştirerek odadan çıkardı.

Üzgün bir şekilde bakışlarımı kaçırdım. Sonay yanıma gelerek "iyi misin?" Diye sorduğunda dediğim şey sadece "Git." Demek oldu. Sonay ilk bir kaç saniye sessiz kaldı. "Bak Vira-" sinirle başımı ona çevirdim, "Git dedim, duymadın mı?" Sonay üzgün bir şekilde odadan ayrıldı. Dolu gözlerimi odada gezdirdim. Az önce neşeli olan halim gitmiş, yerine üzgün bir Vira gelmişti.

Artık yürümek istiyordum. Bıktım bu hayattan. Dolu gözlerimden bir yaş aktı. Dila ve Vural acaba üzülmüş müydü? Aklım onlarda kaldığı için yatağın yanında duran Tekerlekli sandalyeyi yatağın yanına doğru ittirdim. Sandalyenin iki kolundan tutarak kendimi yavaşça Sandalyeye otutturdum.

Tekerlekler den ittirerek Sandalyeyi sürmeye başladım. Odanın kapısını açarak dışarıya çıktım. Dila'nın odasıyla benim odamın arasında iki oda vardı. Yavaşça Dila'nın odasının önüne kadar sürdüm. Kapının önüne gelerek kapıyı tam çalıyordum ki duyduğum seslerle elimi hızlıca indirdim ve dinlemeye başladım.