Vira Aksoy on yedi yaşında genç bir kızdır, Ailesi ile gayet mutlu dur fakat Vira'nın üçüzleri Sibel ve Murat Bu aileye rahat vermiyordur. Vira ve Abilere Yapamadıkları şey kalmıyordur.
Bir gün bir haber geliyor, Sibel ve Murat karıştırılmış.
Peki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---
Fazlalık.
Bu sıralar kendimi tam fazlalık, dışlanmış hissediyordum. Ve bu durum beni üzüyordu.
Ali Sönmez.
Bana yeri geldiğinde abi, yeri geldiğinde dost ve sırdaş olmuştu.
Yirmi beş yaşında genç biriydi, küçüklükten tanırdım onu.
Ama bu son yaptığını anlamamıştım. Ona yazdığımda sadece bana görüldü atmış, üstelik beni engellemişti. Bunun için hem şaşırmış hem üzülmüştüm.
Onu görürsem konuşacaktım çünkü bu tavırına anlam vermemiştim.
Dalgın dalgın düşünmeye devam ettiğimde kapının çaldığını bile fark etmemiştim. Ben daha cevap veremeden kapı açıldığında az önce ağladığım için nemli olan gözlerimi kapıya çevirdim.
Dila çekinerek arkasındaki kapıyı kapattı ve bana doğru yürümeye başladı, "Müsaitsen seninle konuşmak istiyorum." Başımı salladım, "Ne konuşacaksın?" Diye merakla sorduğumda yatağıma oturdu ve bana bakmaya başladı. Merakla konuşacağını beklediğimde en sonunda dudaklarını aralayarak konuşmayı başarabilmişti.
"Niye okula gitmiyorsun?" Aniden sorduğu soru karşısında afalladım, bu konuyu daha önce yemek masasında konuştuğumuzu düşünüyordum. Derince yutkundum, "Bunu söylemiştim, bu hâlimle okula gitmek istemiyorum çünkü dalga konusu olurum." Dila çekinerek ellerimi ellerinin arasına aldı. Onun elleri benim aksime sıcacıktı. Benimkiler buz gibiydi.
"Bak seni anlayamam asla, ama en azından gelmeyi denesen? Sana birşey demelerini ne ben ne Vural asla izin vermeyiz." Gözlerimi birleşik duran ellerimize çevirdim, ne yapacaktım? Acaba gitse mıydım. Okulu çok seviyordum fakat bu hâlimle gitmek istemiyordum, Utanıyordum.
Dila sessizliği bölerek tekrar konuştu, "Bak yarın okul var, sende gel. Bir gün dene, eğer çok kötüyse gitmezsin birdaha ama en azından dene. Söz veriyorum seni asla tek bırakmayacağız lütfen Vira. Sende bizim gibi okumayı, çevre edinmeye hak ediyorsun." Dolu gözlerimi Dila'ya çevirdiğimde beklentiyle bana baktığını gördüm.
Belki bu karardan pişman olacaktım, belki çabuk karar veriyordum fakat kabul etmemiştim.
Başımı iki yana salladım. İstemiyordum, Korkuyordum, Utanıyordum.
Dila'nın morali bozuldu fakat zar zor gülümseyerek başını salladı.
Konuyu Birden değiştirerek,"Benim odama gelmek istermisin, hem Vural'da orda. Üçümüz takılırız." Başımı salladım, sıkılıyordum zaten. Abimlerle ettiğim kavga sonrasında kimse odama gelmemişti.
