Melâl

5.Bölüm

Bölüm geç geldi kusura bakmayın :))

İyi okumalarr

---

Sarp'tan

Birazdan akşam yemeği yiyeceğimiz için annem Vira'yı getirmemi söylemişti.

Onu odasına ben götürmüştüm, Dila'nın odasına girdiğimde Vira'yı yerde yatarken görmüştüm.

Dila ve Vural yaklaşık bir saat önce uyanmış ve aşağı inmişlerdi, Hepimiz ailecek oturuyorduk fakat Vira yukarda uyuyordu.

Merdivenleri çıktığımda Vira'nın odasına girdim fakat aldığım kokuyla yüzümü buruşturdum. Kan kokuyordu.

Hızlıca ışıkları açtığımda gördüğüm görüntü beni dumura uğrattı. Vira kanlar içinde yatağına yatıyordu. Hızlıca yanına koşturdum, dudakları morarmış, yüzü solmuştu. Dolu gözlerimle kapıya koşturdum. "Baba!" Diye bağırdım. Ses gelmeyince daha yüksek sesle bağırmaya başladım. Babam arkasında diğer ev halkıyla endişeyle yukarıya doğru koşmaya başladı. "Noldu oğlum? Niye bağırıyorsun!?" Titreyen sesimle, "Baba Vira.." dediğimde babam kaşlarını çattı ve Vira'nın odasına girdi. Diğerleride peşinden odaya girdiğinde ben Odaya girmeye çalışan Alpay'ı durdurdum.

"Girme." Dediğimde Alpay kaşlarını çattı, tam birşey diyecekken içerden Annem çığlığı duyuldu, "Kızım!" Diye çığlık çığlığa bağırıyordu. Alpay hızlıca içeriye koşturduğunda mecburen bende girdim. Dila ve Vural şokla Yatakta kanlar içinde yatan Vira'ya bakıyordu. Sonay ağlıyordu, Ardıç abim olduğu yerde kıpırdamıyordu bile. Babam hızlıca bana döndü, "Çabuk ambulansı ara." Başımı sallayıp titreyen ellerimle cebimdeki telefonu çıkarıyordum ki Ardıç abim beni durdurdu. "Ambulans gelene kadar zaman kaybederiz, Biz götürelim hastaneye." Diyip Vira'yı yavaşça kucakladı ve koşarak odadan uzaklaştı.

Babam bize döndü, "Sarp sen bizimle geliyorsun, çocuklar siz evde kalıyorsunuz. Ben sizi haberdar edeceğim." Diyip annemle birlikte çıkışa yürüdü. Bende beklemeden hızlıca peşlerinden gittim.

Sonay'dan

Ağlamamı zar zor durdurup titreyen ellerimle yüzümü sildim ve Ağlayan Alpay'ın yanına yürüyüp ona sarıldım. "Tamam ağlama abicim, Ablan iyi olacak." Diyip onu sakinleştirmeye çalıştım. Alpay kızarık gözlerini bana çevirdi. "Abi.. Ablam iyi olacak mı?" Hızlıca başımı salladım.

Kendimi çok kötü hissediyordum fakat aralarından en büyüğü olarak onları sakinleştirmem gerekti.

"İyi olacak, hadi gelin salona inelim. Burayı Songül Teyze temizler." Diyip onları odadan çıkardım.

Birlikte salona indiğimizde kendimi koltuğa attım ve ellerimle ağrayan başımı ovdum. Ödüm kopuyordu Vira'ya birşey olacak diye, o benim biriciğimdi. Prensesimdi, ona dokunmaya bile kıyamıyordum.

Bunu ona kim yapmıştı?

Ardıç'tan

Hepimiz evden çıktığımızda babama doğru konuştum. "Siz hastaneye gidin, ben bunu yapanı bulacağım." Diyip cevap vermelerini beklemeden hızlıca arka taraftaki korumaların yanına yürüdüm.