(HİKAYENİN DENEME AŞAMASI)
Lise son sınıfta geçen bu hikâyede, The Chosen One ve The Dark Lord, ikisi de farklı dünyaların çocukları olsalar da, aralarındaki çekim onları karşı konulmaz bir şekilde birbirlerine sürükler.
Zaman ilerledikçe, The Chosen One ve The Dark Lord arasındaki ilişki derinleşmeye başladı. İkisi de birbirlerine alışmış, her geçen gün daha çok şey paylaşmaya başlamışlardı. The Chosen One, Dark Lord’un geçmişine dair sırları açığa çıkarmak için sabırsızlanıyordu, fakat bunun için önce onun kalbinde bir yer edinmeliydi.
Bir gün, kütüphanede birlikte çalıştıkları sırada, The Chosen One, Dark Lord’un dikkatinin dağıldığını fark etti. Gözleri, pencere kenarındaki kuşların cıvıltısına takılmıştı. "Neden böyle dalgın görünüyorsun?" diye sordu, sesinde merak vardı.
Dark Lord, gözlerini kaçırarak, “Hiçbir şey, sadece düşünüyordum,” diye yanıtladı.
The Chosen One, içini bir umutla dolduran bir cesaretle, "Geçmişine dair konuşmak istemez misin? Belki içindeki yükü hafifletir."
Dark Lord, yavaşça başını kaldırdı. "İstemiyorum. Geçmiş, geçmişte kaldı. Onu hatırlamak istemiyorum."
"Anlıyorum ama, seni anladığımı bilmeni isterim. Geçmişini unutmak için herkesin birine ihtiyaç duyduğunu düşünüyorum," dedi The Chosen One, kararlılığını koruyarak.
The Dark Lord, içinde bir kıvılcım hissetti. Biriyle bu kadar açıkça konuşmak, ona ilk kez rahatlık hissettiriyordu. Ama yine de korkuyordu. "Sadece başkalarına güvenmemem gerektiğini biliyorum," dedi kısık bir sesle. "Bir gün beni yaralayıp bırakacaklarını biliyorum."
The Chosen One, The Dark Lord’un korkusunu anlıyordu. Ama bir yandan, onun içinde sakladığı güzelliği ve iyiliği keşfetmeye kararlıydı. "Bunu değiştirmek zorundasın. Güvenmeyi öğrenmelisin. Ben buradayım ve seni bırakmayacağım," dedi.
The Dark Lord, The Chosen One’ın samimi sözleri karşısında duygulanmıştı. İçindeki korkularla savaşırken, yavaşça dudaklarını araladı. "Bazen... bazen senin gibi biriyle bu kadar yakın olmanın nasıl bir his olduğunu merak ediyorum," dedi.
Bu, The Chosen One için bir zafer gibiydi. "Yakın olalım, Dark Lord. Arkadaş olalım, belki de dost olalım. Bu karanlıktan çıkmanın yolu bu."
İlk kez The Dark Lord, The Chosen One’a güvenmek için bir adım atmaya hazır hissediyordu. İçindeki duvarlar yavaş yavaş çökmeye başlıyordu. “Belki... belki de bir gün denemek zorunda kalırım,” dedi, içinde bir sıcaklık hissetmeye başlayarak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
