09.𝚂𝚎𝚊𝚜𝚘𝚗....... 🍂

204 22 4
                                    

උදේ මන් නැගිටිනකොට ඇගේ තිබ්බේ එකම එක යට ඇදුමක් විතරයි..
ලාවට වගේ ඊයේ උන දේවල් මතක තිබ්බ හින්දා මොකුත් හානියක් නැ කියලා conform කරගෙන මන් බාත්රූම් ඒකට දුවලා ගියේ ඉස්කෝලේ යන්න ලෑස්ති වෙන්න...

ඇදුම් ඇදගෙන ගිටාර් එකත් අරගෙන ඔෆ් කරපු ෆෝන් එක ඕන් කරලා එකත් අරගෙන මන් පහලට එද්දී දෙමලු දෙන්නෙක් TV බලනවා.. තව එකෙක් උයනවා...

හරිම අගෙයි...

“ධනු මොකෝ මේ..... කොහෙද යන්නේ....”

යන්නේද.. මගුලේ.. ඇයි යකෝ.. මන් ඉස්කෝලේ උගන්නනවා කියලා මේකා දන්නේ නැද්ද..

සාලේ හිටපු ලොකු දෙමළට ගස්සගෙන මන් එලියට එන්න ආවත් අර TV බල බල හිටපු පොඩි දෙමළ මැදින් පැන්න...

“පොඩි බොස් කොහේද යන්නේ....”

“යන්නේ ද... යන්නේ අපායට.. තමුසෙත් එනවද...අහන්නේ.....”

“යෝහ්.. කෙන්ති ගන්ඩ තරම් දෙයක් යා ඕක...නැද්ද සූර්....”

“හ්ම්ම්ම්....”

“එහාට වෙන්න....”

“මොනාද බොස් කලා යමු......”

“මට කන්න ඕනේ නැ යකෝ එහාට පල රෙද්දක් කරනවා.....”

“දේවව එහාට තල්ලු කරද්දී..”

“ධනුර්ද... තමුසෙ නටන්න තියාගන්න එපා.... මන් බොහොම ඉවසීමෙන් ඉන්නේ... උබ නටනවා වැඩි....”

ලොකු දෙමළට කෙන්න්ති ගියා.. අනේ මන් බය වෙඉ... උබට..

බ්‍රර්ර්ර්ර්ර්ර්..... බ්‍රර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්....

අම්මා...

ඇත්තමයි මට දැන් හෙන විතරයි ගහලා නැත්තේ...

ගිටාර් එකත් බිමින් තියලා මන් එලියට ආවේ අම්මට මොනවද කියන්නේ කියලා හිතාගන්න බැරුව...

“අම්මා....”

“පුතා.. ඊයේ දවසම ෆෝන් ඔෆ් කරගෙන මොනවද කරේ...”

“අම්මා මට වැඩක්....”

“වැඩ... හ්හ් ඔයාට ෆෝන් ඔෆ් කරගෙන තියෙන වැඩ මොනවද පුතා...”

“නෑ අම්මා....”

“අම්මා තමයි.. මන් එහෙන් අර දරුවාගේ ගෙදරට ගන්නවා එයාල මොකුත් කියන්නේ නෑ.. ඔයාට ගන්නවා ඔයා එහෙන් ෆෝන් අන්ස්වර් කරන්නේ නැ.. පුතා මන් ඔයාට කිව්වා ඔය පැත්තට යන්න එපා කියලා.. තමුන් තමුන්ගේ මහ ලොකු තාත්තා වගේ තමයි....

𝕋𝕙𝕖 𝕤𝕖𝕒𝕤𝕠𝕟 𝕠𝕗 𝕝𝕠𝕧𝕖.......... 🍂 Where stories live. Discover now