အပိုင်း (၈) ချင်းစိမ်းချိုချဉ်များ ရောင်းအားကောင်းခြင်း
ချင်းစိမ်းချိုချဉ်သည် ထူးကဲသောအရသာရှိ၏။ ယခင်ဘ၀တွင် ဖေ့လီ ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ဖွင့်စဉ်က ဆောင်းရာသီများတွင် ချင်းစိမ်းချိုချဉ်များ ၀ယ်ယူကာ ဧည့်သည်များအတွက် စားပွဲပေါ် တင်ပေးထားလေ့ရှိသည်။ ယခုအချိန်တွင် အရေးကြီးဆုံး အချိုဓာတ် မရှိသော်လည်း ဝိညာဉ်စမ်းရေကြောင့် အရသာမှာ မမျှော်မှန်းနိုင်လောက်အောင် ကောင်းမွန်၏။
ကျိုးရှန်ချီသည်လည်း တစ်ခုကောက်ကာ စားလိုက်သည်။ သူ့မျက်လုံးများ အရောင်တောက်သွားကာ တစ်စုံတစ်ခု ပြောလိုက်ချင်သော်လည်း ဘာမျှထွက်မလာပေ။ ဤချိုချဉ်၏အရသာမှာ အံ့ဩစရာကောင်းသည်ဟုသာ ခံစားလိုက်ရသည်။
သူတို့လေးယောက်သည် နေ၀င်သည်အထိ ချင်းစိမ်းချိုချဉ် ၃၀ကီလိုခန့် ပြုလုပ်ခဲ့ကြသည်။ ဖေ့လီက အတော်လေး ပျော်ရွှင်နေသည်။ သူမက ညစာအတွက် ရိုးရှင်းသော ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပူပူလေးကို ချက်ပြုတ်လိုက်၏။ တစ်ဦးချင်းစီအတွက် ကြက်ဥနှစ်လုံးကျစီ ကြော်ကာ စွပ်ပြုတ်ပန်းကန်ထဲ ထည့်၍ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောလိုက်သည်။
"သမီးတို့ မနက်ဖြန် ရောင်းကောင်းမကောင်းပဲ စောင့်ကြည့်ဖို့လိုတော့တယ်"
ကျေးလက်များတွင် ကြက်ဥသည်လည်း ဈေးကြီး၏။ ဖေ့လီက တစ်ဦးလျှင် နှစ်လုံးကျ ကြော်လိုက်သောကြောင့် ဤတစ်နှပ်နှင့်ပင် ကြက်ဥရှစ်လုံး ကုန်သွားပြီဖြစ်၏။ ၀မ်ချွေလန်သည် နှလုံးသွေးများ ထွက်လာသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမက ကြက်ဥကြော်ကို တူဖြင့်ကောက်ယူကာ တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်သည်။ သူမမျက်လုံးများ ချက်ချင်းပင် ပြူးကျယ်သွားရ၏။
'ကြက်ဥကြော်က ဒီလောက်တောင် အရသာရှိတယ်လား။ စွပ်ပြုတ်တောင် အရသာရှိနေတယ်'
၀မ်ချွေလန်က ရပ်နားခြင်းမရှိဘဲ ကြက်ဥများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခုစားလိုက်ကာ စွပ်ပြုတ်ပန်းကန်ကို အပြီးသတ်လိုက်သည်။
ဤသည်မှာ ကျိုးရှန်ချီက သူတို့နှင့်အတူ စားသော ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ပြီး သူအတော်ပင် အံ့အားသင့်နေ၏။
YOU ARE READING
အမြောက်စာ ဇာတ်ကောင်၏ ဇနီးသည်(ဘာသာပြန်)
Fantasy၁၉၈၀ ခုနှစ်ကို အခြေခံထားပြီး စာအုပ်ထဲ ကူးပြောင်းသွားတဲ့ ၀တ္ထုမျိုးပါ၊ အချက်အပြုတ်အကြောင်း တွေပါပြီး ဇာတ်လိုက်က ဆင်းရဲရာကနေ ချမ်းသာ၊ ၀ရာကနေ ပိန်သွားတာမျိုး၊ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ကြိုက်သူတွေ အကြိုက်တွေ့မဲ့ ၀တ္ထုလေးပါ
