Only Yours

Chapter 2:

*Not Accident*

Kinabukasan, sa sobrang aga ni Gwen sa campus, naisip niyang magkape muna sa café malapit sa library. Kailangan niya ng pampakalma bago ang sunod-sunod na classes. Pagpasok niya, naamoy agad niya ang paborito niyang caramel macchiato, pero may ibang bagay na agad sumira sa focus niya—siya na naman.

Nakita niya ang lalaking bumangga sa kanya kahapon, nakaupo sa sulok, nakayuko habang may sinusulat sa notebook. Hindi niya maiwasang mapahinto at mapatingin ulit. May kakaibang charm ito na hindi niya maipaliwanag.

"Magandang umaga, Gwen!" bati ng barista sa kanya, dahilan para magising siya sa sarili niyang mundo.

"Uh, good morning!" sagot ni Gwen, na medyo distracted pa rin. Nilapitan niya ang counter at umorder ng usual niyang coffee. Sa gilid ng kanyang mata, napansin niyang tumingala ang lalaki at napatitig din sa kanya. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya.

"Yung coffee mo, Gwen!" sabi ng barista, inabot sa kanya ang mainit na inumin.

"Thanks," Gwen replied nang mabilis, pero hindi pa rin mawala ang awkward na pakiramdam. Tumalikod siya para pumunta sa mesa niya malapit sa bintana, pero naramdaman niyang sinusundan siya ng tingin ng lalaki.

Hindi siya nakatiis, kaya bago pa siya makaabot sa table, sinilip niya ang lalaking iyon. At gaya ng inaasahan, nakatingin ito sa kanya.

"Uhm, hi," Gwen greeted awkwardly, trying to be polite. Lumapit siya ng kaunti sa mesa ng lalaki.

"Hey," sagot ng lalaki, parang wala lang. Nakangiti ito ng bahagya, pero halatang may pagkatorpe. "Ikaw yung nabangga ko kahapon, ‘di ba?"

"Yeah, ako nga. Ikaw yung dahilan kung bakit bumagsak yung libro ko," Gwen teased, pero halatang biro lang.

"Sorry ulit dun. Masyado kasi akong nagmamadali. By the way, I’m Sam," pakilala niya sabay abot ng kamay. May konting hesitation si Gwen pero tinanggap niya ito.

“Gwen,” maikli niyang sagot.

"Nice to meet you officially, Gwen. Sana hindi masama ang first impression ko," natatawang sabi ni Sam, tila mas kampante na ngayong nag-uusap sila nang maayos.

"Well, kung laging ganyan ang paraan mo ng pagpapakilala, maraming makakabangga ka," Gwen replied, trying to be funny. Ngunit sa loob-loob niya, natutuwa siyang mukhang mabait si Sam. Medyo torpe, pero sincere.

Nagpalitan pa sila ng ilang kwento hanggang sa mapansin ni Gwen na late na siya sa klase. Tumayo siya bigla at nagpaalam nang mabilis.

"Kailangan ko nang umalis, pero nice meeting you, Sam!" Gwen called out habang palabas na siya ng café.

"Nice meeting you too, Gwen," narinig niyang sagot nito. At kahit hindi siya lumingon, naramdaman niyang nakangiti ito sa likuran niya.

---

Gwen couldn’t stop thinking about that brief encounter all throughout her day. Pakiramdam niya, may mga bagay na nangyayari na hindi aksidente. Like meeting Sam twice in such random situations, parang may koneksyon.

Kinagabihan, habang nasa dorm si Gwen, hindi niya maiwasang isipin si Sam. Sino ba siya? Bakit parang may something sa kanya na hindi mo ma-ignore?

Tumingin siya sa cellphone niya, at bago pa siya makapagbukas ng social media, isang notipikasyon ang dumating.

"Sam added you as a friend."

---

To be continued