She's That Woman (Book 2) (On going)

Chapter 1

Eversince I was a kid, I already know what I am. I mean, yeah I am not the typical girl that feels something towards a boy. I am not a girl that loves pink and everything girly because I am the opposite. I know that in myself and I am afraid to come out of my closet.

"When will you tell your parents about it?" Bea asked.

Bea is my friend and classmate eversince we were in grade school hanggang ngayong high school. Hindi talaga kami mapaghiwalay, ewan ko ba baka gusto niya lang ako palaging kasama kaya hanggang ngayon, magkaklase pa rin kami. Halos lahat ng bagay, nagkakasundo kami. Pati sa sports, parehas naming gusto ang volleyball.

"I don't know. Natatakot pa rin ako sa magiging reaksyon nila," I answered, honestly. Yeah, the fear of being judge by my own family is what makes me hesitant to confess.

"Well, sabagay. It is nornal na matakot dahil baka isipin nilang you are just out of your mind, pero you know, you can never hide your real you forever," she added.

Tumayo siya sa kinauupuan at kinuha ang bola. Agad niya namang ipinasa ito sa akin. Mabuti nalang at nasalo ko ito kaya napatayo na rin ako sa kinauupuan ko.

"Yeah, I know! Kaya nga naghahanap pa ako ng tyempo. I wanted to tell them para naman mabawasan na ang iniisip ko. Besides, I am also planning to pursue someone," I said as I hit the ball and she managed to received it smoothly.

"Are you talking about the girl in the Section B? The girl with the long and curly hair?" Sunod-sunod na tanong ni Bea. She's my bestfriend kaya alam kong hindi ko kayang magtago sa kaniya ng mga ganitong detalye.

"Y-Yeah, the girl with a cute smile. I think...I-I like her," nahihiya kong tugon. I received the ball and it bounced back to Bea na ngayon ay may makahulugang ngiti na pinapakita.

"Oh! I knew it! Alam kong crush mo 'yon. You always stare at her like there's no tomorrow. Haha binata kana, Deanna!" Pang aasar niya.

Hindi ko magawang sabayan siya sa pang aasar niya dahil napako ako sa kinatatayuan ko nang makita kong naglalakad ang grupo nila sa may hindi kalayuan. She is always in the middle, wearing her cute and beautiful smile which always makes my heart beats.

Napansin ni Bea ang reaksyon ko kaya agad naman siyang lumingon sa likuran niya kung nasaan naglalakad ang grupo ng crush ko. Habang ako naman ay hindi makagalaw sa kinatatayuan ko at parang sasabog na ang puso ko sa sobrang kaba. Ang ganda niya talaga kahit saang anggulo pero sobra talaga akong kinakabahan ngayon.

"Oh! She's there! Jeannah! Come here! I have to tell you something!" Bea yelled which caught her attention at mas lalo akong nakaramdam ng kaba nang papalapit na sila sa gawi namin. Bea also gave me a naughty look when she noticed my reaction.

Hindi ko maalis ang titig ko kay Jeannah habang papalapit siya sa gawi namin. Para bang nag i-slow motion ang bawat hakbang na ginagawa niya habang hinahangin ang bawat hibla ng buhok niya. I was too distracted looking at her to the point na hindi ko namalayan na nandito na pala siya sa harapan ko.

"O-Oh, h-hi!" Kinakabahang tugon ko. She responded with a cute and sweet smile which made my heart beats faster.

Narinig ko ang mahinang pagtikhim ni Bea kaya agad nakuha niya ang atensyon ko. Nang makita ang ipinapakita niyang itsura ay bigla naman akong kinabahan dahil alam kong sa pagkakataong 'to, she's planning to do something silly. Oh god, this is not good.

"Hi, Jeannah! May gusto nga palang sabihin sa 'yo si Deanna," Bea said.

What the heck! Bea! Why did you tell that?!

"Really? Ano 'yon?" She seems so excited on what I was about to say kahit wala naman talaga. Kahit kailan, pahamak talaga 'tong si Bea!

"U-Uh, a-ako? W-Wala naman akong sasabihin," kinakabahang saad ko. Hindi na ako mapakali sa kinatatayuan ko at ramdam na ramdam ko ang pamumuo ng pawis ko dahil sa kaba.