Kubilay ve bir grup genç halısaha maçında bir arkadaşlarının gelemeyeceğini öğrenir ancak Kubilay yolda gördüğü ilk kişiyi halısaha maçına davet eder. Cho Gyung-So
Yatağından kalkarken yeni bir güne başlamanın sıkıcılığı ile uyanan Kubilay ve müthiş hayatı hay anasını sikeyim ulan sabahın köründe insan mı aranız amına koyayım!
"Ne var lan göt! Ne arayıp duruyorsun?"
"Sakin ol be oğlum, 3 kere aradık sadece. Halısaha maçı var gelecen? "
Kubilay derin bir sabır çekip boğazını temizledi.
"Kaçta?"
"21:00 gibi başlayıp 12-1 gibi bitireceğiz. "
"İyi gelirim eksik var mı?"
Sormam gereken ikinci ve en önemli soru buydu sonra çilesini Kubilay çeksin Oh ne güzel dünya.
"Yok eksik."
"Tamam kapa hadi Allah'a emanet."
Karşı tarafta büyük oranda Bt1 olacağı için pekte önemli değildi ha bu arada Bt1-beta 1 demek.Türkiye'nin en berbat hatta,Dünyanın en berbat takımı olabilirler. bizim takımımızın ismi ise Mt25, Mt25 motor markası bizimle ne alakası var hala çözmüş değilim.
Sucuklu yumurta hazırlayıp babaannemden hala ne ile yaradığını bilmediğim sürahi gibi olan şeye su koydum. Güzelce kahvaltımı yapıp masa başına geçtim bir kalp tür lol oynayıp odamı topladın ayak üstü temizlik yağıp çanta hazırladım. Ayakkabı,iç çamaşır, tişört ve parfüm alıp çantaya fırlattım.Saatin gelmesini bekledim çantamı alıp evden çıktım biraz erken gitmiştim çünkü orada duş alacaktım evde şampuan yoktu.Bir süre duşumu alıp aynı kıyafetleri giydim ve alıştırma yaptım tek olduğum için top siktiriyor ve yuvarlıyordum. Soktuğumun Umutu gelince ona saati gösterdim
"saat 21:34 Umut bey."
"Biliyorum abi."
"Götünü sikeyim Umut."
"Abi alt tarafı yarım saat geç kalmışım ya!"
"LAN YARIM SAAT AZ MI?"
Ercan bize doğru gelip ikimizin de ensesine yapıştırdı bizden çok daha büyük ve usta bir adamdı
"Almayayım ayağımın altına."
Sabır çekip dağıldık tek bir kişi eksikti o da Batu
"Ya bu Batu nerede kaldı?"
Diye sordu Serkan
"Ne bileyim abi, bir gelemedi ya."
Umur hepimizden küçük olduğu için genel olarak abi diyordu arada sövüyordu ama dövünce uslanıyor tabii. Cebimden telefonu çıkartıp Batu malını aradım.
"Neredesin lan sen? "
"Ben gelemiyorum bilader kusura bakmayın"
"Ulan Orospu çocuğu! SÖYLESENE BAŞTAN. "
"Ya boş yapma kapa işte amına koyayım."
Telefon yüzüme kapandığında sinirden deliye dönecek gibi oldum ne bu Lakayit tavırlar amına koyayım bana "ne oldu lan?" bakışı atan Umut'a baktım
"Gelmiyor Batu malı."
"A haydaa ya"
Kopan fırtına eşliğinde gözlerim caddeyi taradı elinde çanta olan çocuğu görünce koşarak yanına gittim ve kolunu tuttum çocuk bana bakında ona baktım
"A.. Çinli."
"Çinli mı? Koyeliyim ben bıy keye."
"Çin Kore hepsi aynı şey değil mi? Hep peltek misin lan sen?"
"Arykadasım koyecede ır yok."
"Hee anladım Halısaha yapar mısın lan?"
"O ne demek?"
"Futbol futbol. Oynasana."
"Nasıl oynayacağım?"
"gel gel."
Kolundan zorla çekiştirerek halısaha soktum çocuğu bizimkilerin yanına götürdüm tanıştık.
"Adın ne senin?"
Diye sordu Ercan abi elinde tuttuğu tütün ile.
"Gyung-So"
"gyu-Gong.. O nasıl isim lan öyle."
Araya giren Umut oldu.
"Ben bu çinliye Çan çin çon diyeceğim."
"koyeliyim ben!"
"Tamam tamam çan çin sakin ol"
Oynamaya başlamışlardı bile
"ÇAN ÇİN! AT TOPU KOÇUM!"
koçum kelimesini anlamamış meraklı gözler ile bana bakarken topu atmayı eş geçmedi tıpu kaleye atınca çan çin çonun üzerine koşup kucağına atladım yere dürtüsü gibi herkes üzerimize atlayıp bağırmaya başladı altımızda ezilen çocuğa baktım ve dudağımın kenarı kıvrıldı.
"Şey... Nefes alamıyorum da.. "
Çan Çin çon bizi uyarınca üzerinden kalktık onu yerden kaldırdım bir süre daha top peşinde koştuktan sonra evlere dağılacaktık çan çin çonu durdurdum
"Telefon numaram varsa alabilir miyim? İyi oynadın daha oynarsın sen."
"Ha? Aaa peki o zaman."
Numarasını aldıktan sonra gruba ekledim ve evime gittim üzerimi değiştirip yatağa uzanacaktım ki telefona düşen bildirimleri kıntrol etmek için dikleştim çan çin çonun profiline baka kaldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zengin velet diye geçirdi içinden bu kıskançlığına kıkırdadı ve telefonu komidinin üzerine bıraktı uzanıp derin bir nefes verdi ve saçlarına geçirdi parmaklarını.
"Ne oluyor lan bana."
Garipti ancak çan çin çon dediği velet ile koşma görüntüsü gözlerinin önüne binlerce perde gibi düştü.
"Kendine gel Kubilay daha bugün tanıdın amına koyayım hemen arkadaş bağı kurma."
