'နိုင်'တစ်ယောက်တည်း ခြံထဲက ခုံပေါ်မှာ စာထိုင်ဖတ်နေတာ အတော်ကြာလေပြီ၊ 'သစ်'က အပေါ်ထပ်မှာ နေ့လယ်တစ်ရေးတမော အိပ်နေတာ အခုထိမနိုး၊ 'ဦးဝေ'ကလည်း အလုပ်ကိုအစည်းအဝေးရှိလို့ နေ့လယ်ကတည်းက သွားရသည်၊ 'နိုင့်'အတွက် တကယ့်ကို တိတ်ဆိတ်တဲ့ ညနေအချိန်လေးဖြစ်နေသည်
ထို အချိန် ဘေးနားမှာချထားသော 'နိုင့်' ဖုန်းလေးက အသံမြည်လာလေသည်၊ ခေါ်သူကို ကြည့်လိုက်တော့ မေမေ
မေမေတစ်ယောက်ပြန်မလာဖြစ်တာလား မသိ၊ တကယ်ဆို ဒီနေ့ပြန်လာမယ်ပြောထားပြီး အခုထိမရောက်သေး၊ 'နိုင်'ထင်လိုက်တာက ပြန်မလာဖြစ်၍ အကျိုးအကြောင်းလှမ်းပြောသည်ဟု၊ဒါပေမယ့် မေမေကားမတော်တဆမှုနဲ့ ဆေးရုံရောက်နေတယ်ဟူသော စကားက အသက်ရှုတွေပါ ရပ်တန့်သွားလောက်သည်အထိ သူ့နားထဲ တစ်ရှိန်ထိုး ဝင်လာလေသည်။ ဖုန်းသာကျသွားသည် 'နိုင့်'မှာ ခြေမကိုင်မိဘက်မကိုင်မိ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၊ ခေါင်းထဲမှာလည်း ဟာလာဟင်းလင်းကြီးဖြစ်နေလေသည်။
နောက်ဆုံးသတိပြန်ဝင်လာ၍ ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ပြီး ခေါ်လိုက်မိသည်က 'ဦးဝေ'ဆီသို့
"ဟယ်လို ဦးဝေ မေမေ...မေမေ ကားတိုက်လို့တဲ့ ဆေးရုံမှာ သတိလည်း မရဘူးတဲ့ ဟင့် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ မေမေ...မေမေ...က"
"ခဏလေး နိုင် စိတ်ကိုလျှော့ အသက်ကိုဝဝရှု"
"ဟင့် မေမေ ကားတိုက်လို့တဲ့"
"ဟုတ်ပြီ ကိုယ်သိပြီ အခု သစ်နဲ့နှစ်ယောက်လုံး အဆင်သင့်ပြင်ထား ဦးဝေလာခေါ်မယ်"
အရင်ဆုံး အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်နေသော 'သစ်'ကိုနှိုးပြီး ဆေးရုံသို့လိုက်သွားဖို့ပြင်ရသည်၊ မကြာ 'ဦးဝေ'လည်း ရောက်လာ၍ သုံးယောက် မေမေရှိရာ ဆေးရုံသို့ ဦးတည်လိုက်လေသည်
ဆေးရုံရောက်တော့ မေမေက ခွဲခန်းထဲမယ်၊ ဆရာဝန်ကြီးတွေကတော့ 50/50 လို့ပြောသည်၊ 'နိုင်'ကတော့ ခွဲခန်းအဝကို ကြည့်ပြီး တစ်နေရာတည်းမှာ ကျောက်ချသလိုရပ်နေမိရာ ခွဲခန်းထဲမှ ဆရာဝန်ထွက်လာမှာ ဆရာဝန်ဆီသို့ အာရုံရောက်သည်
ခွဲစိတ်မှုကတော့ အောင်မြင်သွားတယ် ဒါပေမယ့် လူနာရဲ့ အခြေအနေက အရမ်းကောင်းမနေတော့ ကျွန်တော်တို့ စောင့်ကြည့်နေဖို့တော့လိုသေးတယ်
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါဒေါက်တာ"
'ဦးဝေ'ဆိုလိုက်တော့ ဆရာဝန်က ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ 'နိုင့်'ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး နောက်ဆုံးအကြည့်တွေက ရင်ဘက်ကိုမသိမသာရောက်သွားပြီးနောက် အရှက်ပြေချောင်းဟန့်၍ ထွက်သွားလေသည်။
'နိုင့်'မှာ မေမေကိုစိတ်ပူနေရ၍ တွေ့တဲ့အဝတ်အစားကောက်ဝတ်လာကာ အထဲက ရင်ခံတောင်မစီးလာရပေ။နို့နှစ်လုံးက ပြူးပြီး ပေါ်နေသဖြင့် မြင်သူတိုင်းအတွက် မျက်စိမလွှဲနိုင်စရာဖြစ်နေလေသည်။
မေမေကို ဆေးရုံသီးသန့်ခန်းထဲပြောင်းရွေ့ပြီးနောက် သူနာပြုတွေနဲ့ပဲ စိတ်မချနိုင်၍ 'နိုင်'ကနေ့ရောညပါ စောင့်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ 'နိုင်'မပြန်တော့ 'ဦးဝေ'နဲ့ 'သစ်'ကပါမပြန် အခန်းထဲ အတောင့်လိုက်ထိုင်နေကြသည်
"ကိုကို အိပ်ချင်တယ်"
"လာ ဒီဆိုဖာပေါ်မှာအိပ်"
ဆိုဖာပေါ်မှာ အိပ်နေသော်လည်း 'သစ်'လေးက ဟိုလိမ့်ဒီလိမ့်နဲ့ အိပ်မပျော် 'နိုင့်'ကို တစ်ချက် တစ်ချက်ခိုးကြည့်နေလေသည်။
နောက်ဆုံးတော့ ကလေးကို သနားတဲ့'နိုင်'ကပဲ ထသွားကာ နို့တိုက်ပြီးသိပ်ရသည်
အငယ်ကိုနို့တိုက်နေပေမယ့် ဘေးနားက အကြီးကတော့ ဆူပုပ်ပုပ် အခြေအနေအရ လူကြီးပီသစွာတော့ ထိန်းနေလေသည်။
ကလေးကိုသိပ်ရင်း ခဏကြာတော့ 'နိုင်'ပါ အိပ်ပျော်သွားလေသည်
တစ်ယောက်တည်း ကုတင်ဘေးထိုင်လျှက်ကျန်နေခဲ့သူကတော့ 'ဝေလင်း'တစ်ယောက်သာ၊ သူ့အတွက် အချိန်တွေကတော့ ဒီနေ့မှ ပိုကြာနေလေသည်။
YOU ARE READING
boob track
Romanceရိုင်းစိုင်းသော sex အသားပေး အပြာစာ ဖြစ်လို့ ကြိုက်မှဖတ်ပါ ႐ိုင္းစိုင္းေသာ sex အသားေပး အျပာစာ ျဖစ္လို႔ ႀကိဳက္မွဖတ္ပါ
