'ႏိုင္'တစ္ေယာက္တည္း ၿခံထဲက ခုံေပၚမွာ စာထိုင္ဖတ္ေနတာ အေတာ္ၾကာေလၿပီ၊ 'သစ္'က အေပၚထပ္မွာ ေန႔လယ္တစ္ေရးတေမာ အိပ္ေနတာ အခုထိမႏိုး၊ 'ဦးေဝ'ကလည္း အလုပ္ကိုအစည္းအေဝးရွိလို႔ ေန႔လယ္ကတည္းက သြားရသည္၊ 'ႏိုင့္'အတြက္ တကယ့္ကို တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညေနအခ်ိန္ေလးျဖစ္ေနသည္
ထို အခ်ိန္ ေဘးနားမွာခ်ထားေသာ 'ႏိုင့္' ဖုန္းေလးက အသံျမည္လာေလသည္၊ ေခၚသူကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမေမ
ေမေမတစ္ေယာက္ျပန္မလာျဖစ္တာလား မသိ၊ တကယ္ဆို ဒီေန႔ျပန္လာမယ္ေျပာထားၿပီး အခုထိမေရာက္ေသး၊ 'ႏိုင္'ထင္လိုက္တာက ျပန္မလာျဖစ္၍ အက်ိဳးအေၾကာင္းလွမ္းေျပာသည္ဟု၊ဒါေပမယ့္ ေမေမကားမေတာ္တဆမႈနဲ႔ ေဆး႐ုံေရာက္ေနတယ္ဟူေသာ စကားက အသက္ရႈေတြပါ ရပ္တန႔္သြားေလာက္သည္အထိ သူ႔နားထဲ တစ္ရွိန္ထိုး ဝင္လာေလသည္။ ဖုန္းသာက်သြားသည္ 'ႏိုင့္'မွာ ေျခမကိုင္မိဘက္မကိုင္မိ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ ေခါင္းထဲမွာလည္း ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးျဖစ္ေနေလသည္။
ေနာက္ဆုံးသတိျပန္ဝင္လာ၍ ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး ေခၚလိုက္မိသည္က 'ဦးေဝ'ဆီသို႔
"ဟယ္လို ဦးေဝ ေမေမ...ေမေမ ကားတိုက္လို႔တဲ့ ေဆး႐ုံမွာ သတိလည္း မရဘူးတဲ့ ဟင့္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ေမေမ...ေမေမ...က"
"ခဏေလး ႏိုင္ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ အသက္ကိုဝဝရႈ"
"ဟင့္ ေမေမ ကားတိုက္လို႔တဲ့"
"ဟုတ္ၿပီ ကိုယ္သိၿပီ အခု သစ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အဆင္သင့္ျပင္ထား ဦးေဝလာေခၚမယ္"
အရင္ဆုံး အေပၚထပ္မွာ အိပ္ေနေသာ 'သစ္'ကိုႏႈိးၿပီး ေဆး႐ုံသို႔လိုက္သြားဖို႔ျပင္ရသည္၊ မၾကာ 'ဦးေဝ'လည္း ေရာက္လာ၍ သုံးေယာက္ ေမေမရွိရာ ေဆး႐ုံသို႔ ဦးတည္လိုက္ေလသည္
ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ ေမေမက ခြဲခန္းထဲမယ္၊ ဆရာဝန္ႀကီးေတြကေတာ့ 50/50 လို႔ေျပာသည္၊ 'ႏိုင္'ကေတာ့ ခြဲခန္းအဝကို ၾကည့္ၿပီး တစ္ေနရာတည္းမွာ ေက်ာက္ခ်သလိုရပ္ေနမိရာ ခြဲခန္းထဲမွ ဆရာဝန္ထြက္လာမွာ ဆရာဝန္ဆီသို႔ အာ႐ုံေရာက္သည္
ခြဲစိတ္မႈကေတာ့ ေအာင္ျမင္သြားတယ္ ဒါေပမယ့္ လူနာရဲ႕ အေျခအေနက အရမ္းေကာင္းမေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႔ေတာ့လိုေသးတယ္
"ဟုတ္ ေက်းဇူးပါေဒါက္တာ"
'ဦးေဝ'ဆိုလိုက္ေတာ့ ဆရာဝန္က ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ 'ႏိုင့္'ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံးအၾကည့္ေတြက ရင္ဘက္ကိုမသိမသာေရာက္သြားၿပီးေနာက္ အရွက္ေျပေခ်ာင္းဟန႔္၍ ထြက္သြားေလသည္။
'ႏိုင့္'မွာ ေမေမကိုစိတ္ပူေနရ၍ ေတြ႕တဲ့အဝတ္အစားေကာက္ဝတ္လာကာ အထဲက ရင္ခံေတာင္မစီးလာရေပ။ႏို႔ႏွစ္လုံးက ျပဴးၿပီး ေပၚေနသျဖင့္ ျမင္သူတိုင္းအတြက္ မ်က္စိမလႊဲႏိုင္စရာျဖစ္ေနေလသည္။
ေမေမကို ေဆး႐ုံသီးသန႔္ခန္းထဲေျပာင္းေ႐ြ႕ၿပီးေနာက္ သူနာျပဳေတြနဲ႔ပဲ စိတ္မခ်ႏိုင္၍ 'ႏိုင္'ကေန႔ေရာညပါ ေစာင့္ေပးမည္ျဖစ္သည္။ 'ႏိုင္'မျပန္ေတာ့ 'ဦးေဝ'နဲ႔ 'သစ္'ကပါမျပန္ အခန္းထဲ အေတာင့္လိုက္ထိုင္ေနၾကသည္
"ကိုကို အိပ္ခ်င္တယ္"
"လာ ဒီဆိုဖာေပၚမွာအိပ္"
ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ေနေသာ္လည္း 'သစ္'ေလးက ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ 'ႏိုင့္'ကို တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္ေနေလသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကေလးကို သနားတဲ့'ႏိုင္'ကပဲ ထသြားကာ ႏို႔တိုက္ၿပီးသိပ္ရသည္
အငယ္ကိုႏို႔တိုက္ေနေပမယ့္ ေဘးနားက အႀကီးကေတာ့ ဆူပုပ္ပုပ္ အေျခအေနအရ လူႀကီးပီသစြာေတာ့ ထိန္းေနေလသည္။
ကေလးကိုသိပ္ရင္း ခဏၾကာေတာ့ 'ႏိုင္'ပါ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္
တစ္ေယာက္တည္း ကုတင္ေဘးထိုင္လွ်က္က်န္ေနခဲ့သူကေတာ့ 'ေဝလင္း'တစ္ေယာက္သာ၊ သူ႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြကေတာ့ ဒီေန႔မွ ပိုၾကာေနေလသည္။
YOU ARE READING
boob track
Romanceရိုင်းစိုင်းသော sex အသားပေး အပြာစာ ဖြစ်လို့ ကြိုက်မှဖတ်ပါ ႐ိုင္းစိုင္းေသာ sex အသားေပး အျပာစာ ျဖစ္လို႔ ႀကိဳက္မွဖတ္ပါ
