Ailesinin katilinin evinde büyüyen Ezo'nun cevaplarını bulamadığı sorularla dolu hayatı.
"Ya beni görürlerse"
"Ben saklarım seni" diye cevap verdi kendinden emin şekilde.
Daha küçük olmasına rağmen gösterdiği bu cesaret Ezoya o kadar inandırıcı gel...
Uzunnnnn bir aradan sonra SELAM 🤍 Taslakta bekleyen bir kitapla sizlerleyim💞 Hayatın koşuşturmasındanyorulub yine size sığındım...Sizi seviyorum.
EZO.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıllar önce...
O gece gökyüzünün şiddetti sanki günahsız iki aşığın ve yeni doğan bebeklerinin çığlıklarını bastırmak için kötülerin tarafını seçmişti.
Daha bu sabah zorluklar içinde doğan bebek yarı çıplak şekilde yatağa atılmışken onun önünde anne ve babası yere eğilmiş vaziyette ölüm kokan adamdan rahmet dileniyorlardı.
Kendileri için değil,saatler önce dünyaya gözlerini açan Ezelleri için yanıyordu ikiside.
Büyük Ağa'nın dul gelininin tüm engellerini yıkarak aylar sonra sevdiği adama kaçmasının üzerinden bir yıl geçmişti.
Bunca zaman sonra intikam ateşiyle yanan adam bulmuştu kızı ama büyük sürprizle karşılaşması beklemediği bir anda gerçekleşmişti.
Bağırarak ağlayan bebeğin kalbinin durması an meselesi gibiydi. Öyle içten, öyle bir acıyla ağlıyordu ki,sanki görüyordu ve duyuyordu her şeyi.
"İzin verin emzireyim" dedi kadın ne kadar umutsuzda olsa annelik duygularının önünde duramadan."Karnı aç onun"diye devam etti hıçkırıklar içinde ağlayarak.
Alnına dayanan silahtan değil bebeği için endişe ediyordu sadece. Çünkü biliyordu ,o ölürse onun olanıdayaşatmazdı zalim Ağa.
"Emzirmek mi?" Diye sordu yaşlı ve oldukça şişman adam alaycı ses tonuyla. "Senin ruhundan önce aklın ayrılmış gibi bedeninden"
