សូនូគេឈរសម្លឹងផ្ទះដែលគេធ្លាប់រសនៅកាលនៅរៀនរួចនិយាយថា
«ខ្ងុំត្រឡបមកវិញម្តងទៀតហើយ»សូនូនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏បើកទ្វាចូលទៅក្នុងផ្ទះស្អាត់ណា«ផ្ទះនេះនៅដដែល តាំងពីដើមប៉ាម៉ាក់ទុកវាចោលមក»សូនូគេនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏សម្អាត់ក្រោយសម្អាត់រួចគេក៏មកអង្គុយមុខសាឡុងហើយក៏គិតរឿងសុងហ៊ុន[ខ្ងុំមិនយលទេថាហេតុអីខ្ងុំស្រឡាញ់មនុស្សដូចជាគេ ហេតុអីខ្ងុំមិនអាចទៅស្រឡាញ់អ្នកផ្សេងក្រៅពីសុងហ៊ុន នេះដូចជា ឈាមនៅក្នុងទឹកឃ្មុំចឹង វាផ្អែមមេនពេលមើលពីក្រៅតែពេលភ្លកមើលទើបដឹងថាវាគួរអោយរអើមប៉ុណ្ណា គិតទៅខ្ងុំវាល្ងង ខ្ងុំស្រមៃលើសពីការពិតពេក]សូនូគេគិតហើយក៏បិតភ្នែកលងលកទៅ ពេលនោះក៏មានអ្នកតេមកសូនូក៏លើក
<អាឡូវអ្នកប្រុស អត់អីទេមេនទេ>វៃយីនសួរ
<ខ្ងុំកំពុងតែពិបាបចិត្ត>សូនូគេតប
<ហុឺយ ដូចខ្ងុំគិតមិនខុសមេន អ្នកប្រុសនឹងលោកប្រុសឈ្លោះគ្នា និយាយចឹងប៉ុន្មានថ្ងៃនេះលោកប្រុសកាចណាសូបីតែលោកម្ចាសក៏គាតគម្រាមធ្វើបាបដែល>វៃយីននិយាយរៀបរាបប្រាបសូនូ
<មេនឬគេនិយាយថាមិច>សូនូគេសួរ
<ខ្ងុំអត់ដឹងទេ តែថ្ងៃនោះលោកម្ចាសមុខដូចជាភ័យណាបន្ទាប់ពីបាននិយាយជាមួយលោកប្រុសហើយ>វៃយីន
<អុឹម>សូនូគេក្រហឹម
<អូមួយទៀត អ្នកប្រុសមានចាំថ្ងៃដែលលោកប្រុសទៅខួបអ្នកប្រុសដែលទេថ្ងៃនោះគាត់ត្រូវប្រជុំជំនួយធំណាតែគាត់សុខចិត្តបដិសេដមិនប្រជុំដើម្បីទៅខួបរបស់អ្នកប្រុសនិយាយទៅគឺគាត់ស្រឡាញ់អ្នកប្រុសខ្លាំងណា តែខ្ងុំជាតាមត្រងទេណាមិនមេនការពាគាត់ទេហើយក៏មិនមេនចងអោយអ្នកប្រុសត្រូវគ្នាវិញដែល>វៃយីន
<អាយីនលោកលេងសើចមេនទេ>សូនូគេសួរ
<ខ្ងុំអត់បានលេងសើចទេ អូ មួយទៀតថ្ងៃនេះជាថ្ងៃខួបខ្ងុំអ្នកប្រុសមកបានទេ>វៃយីនតបហើយក៏សួរទៅសូនូវិញ[បើលខ្ងុំទៅប្រាកដជាជួបគេគួរទៅអត់ណ]សូនូគេគិតមួយស្ទុះហើយបានតប
<អូខេក៏បានខ្ងុំទៅ>សូនូនិយាយហើយគេក៏បិតមួយសន្ទុះក្រោយមកសូនូក៏មកដល់
«អរគុណអ្នកប្រុសដែលមកណា»វៃយីននិយាយទាំងញញឹម
YOU ARE READING
រវាងយើង💔
Ação[តើរវាងយើងទាំងពីរពិតជាមិនអាចទៅរួចមេនទេ💔]សុងហ៊ុន [សុំទោស]សូនូ [បងនឹងមើលថែរអូនជំនួសគេ]នីគី ស្នេហ៍រវាងក្មេងប្រុសពីរអ្នកដែលជួបឧបសគ្គជាច្រើនចុងក្រោយពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានបែកគ្នាបន្ទាប់មក10 ឆ្នាំក្រោយពួកគេក៏បានជួបគ្នាម្ដងទៀតតែត្រឹមជាអ្នកដទៃ💔🥺