Selammm✨
Arayı bu sefer çok açmadan geldim🥹
Bir önceki bölümün etkileşimi beni çok mutlu etti, 1 gün sonra hemen yazmaya başlamıştım, anca bitirebildim💓
Uzatmadan hemen bölüme geçiyoruz o halde, güzel yorumlarınızı bekliyorumm🥹🌷
~•~•~•~
Eşinin kolları arasında, yattığı yerden doğruldu Zeynep, Cüneyd sarıldığı için, aralarındaki mesafe yok denecek kadar azdı.
Aslında uyumuştu, lakin Cüneyd onu kucağına aldığında, istemeden de olsa uyanmıştı.
Cüneyd'in fırsatı değerlendirdiği gibi, Zeynep de değerlendirmek istedi, az önceye kadar da sesini çıkartmamıştı bilerek.
Şimdi ise onun şaşkın suratını izliyor, cevap vermesini bekliyordu loş ışıkla aydınlatılmış odalarında.
"Zeynep.. Zeynep'im, kızdın mı bana?" Diyebildi sadece.
Zeynep'in bakışlarından tedirgin olmuş, korkuyla cevaplamıştı onu. Lakin yinede kolları eşini sarmalamaktan vazgeçmemişti, ilk adımı ne kadar istemese de Zeynep'den beklemeliydi.
Gözlerini kaçırdı Zeynep, Cüneyd'in kollarını eliyle çektiğinde yataktan iyice doğruldu, terliklerini giyerek ayağa kalktı. Arkasında korkuyla ne yapacağını bekleyen bir Cüneyd bırakmıştı.
Yavaşça gardrobun önüne geldi, kapağını açtı ve yastıkla yorgan çıkardı. Cüneyd'e doğru döndüğünde genç adam kaşlarını çatarak ne olduğunu anlamış vaziyette duruyordu.
Hızla ayağa kalktı Cüneyd, yavaş adımlarla eşine yürüdü, arada küçük bir mesafe bıraktığında durdu.
"Zeynep yapma.. Yatamam ben aşağıda.."
"Sözlerim ne kadar basit olsa da dinleyeceksin Cüneyd efendi, ben sana ne dedim?"
"Tamam haklısın.. Vallahide haklısın, ama bu seferlik görmezden gelsek? Olur mu bebeğim?"
Daha fazla itiraz etmesine müsade etmeden yastığı ve yorganı eşinin eline tutuşturdu Zeynep, abartılacak bir şey yoktu ortada lakin, dersini alsın istiyordu.
Bir anda kendini odanın dışında buldu Cüneyd, elindekilerle, yüzüne kapatılan kapıyı seyretti. Umutsuzlukla aşağıya indi, salona geldiğinde kanepeyi izledi bir müddet.
Yatmadığı yer değildi, lakin zamanında mecburdu buna, şu an ise.. Ne diye burada yatacaktı sanki? Eşine yaklaştığı için mi?
"Tövbe Estağfirullah.. Allah'ım neyle sınanıyorum ben böyle?" Dedi yatağını hazırlarken.
Nihayetinde yatacağı yere uzandı yavaşça, elini başının altına koydu. Ne kadar zor olsa da uyumaya çalışmak zorundaydı..
*
Sabah ezanıyla gözlerini açtı Cüneyd, iki büklüm olmuştu, boynu tutulmuş, her yerinin ağrıdığını hissetmişti. Nasıl yatıyordu eskiden burada? Tabii rahatlığa alışınca zor gelmesi normaldi.
Vakti geçirmeden üst kata yöneldi, tam o sırada Zeynep abdestini almış banyodan çıkmıştı. Kısa bir an göz göze geldiler.
"Hayırlı sabahlar Zeynep'im"
"Hayırlı sabahlar Cüneyd efendi"
Duraksadı Cüneyd, şimdi zamanının olmadığını düşünerek söyleyeceklerini sonraya sakladı, "İzninle abdest alayım"
Başını salladı Zeynep, odalarına girdi ve namaz elbisesini giydi, hemen ardından aşağıya inip beklemeye başladı.
Cüneyd aşağıya indiğinde salonun tam ortasında durmuş, gömleğinin kollarını düzeltiyordu. Islak sakalını sıvazladı, en son namaz takkesini taktı ve seccadeleri sererek safını aldı, Zeynep'de biraz arkasında yerini almıştı.
