FİNAL

32 3 8
                                    

İyi okumalar ❤

1 ay sonra

Tuğba Nadir

Talha ile sınıfa girdik. Zilin çalmasına 5 dakika vardı. Caner gelmemişti. Zorda olsa biraz toparlanmıştı.

Sessizce kendi sırama oturdum.

***

Son ders bitmişti ve okuldan çıkmıştık. Caner'e ulaşamıyordum.

Yolda Erhan'ı görünce hemen yanına gittim.

"Erhan! "

"Tuğba? "

"Erhan, Caner'e ulaşamıyorum, seninle konuştu mu hiç? "

"Tuğba, sana birşey söyleyeceğim ama sakin ol. "

"Ne demek bu şimdi? "

"Caner Amerika'ya taşınıyor. Biraz sonra uçağı kalkacak. Sana bunu söylediğim için muhtemelen birçok küfür yiyeceğim ama umurumda değil. ****** Havalimanında. Gidersen belki onu vazgeçilebilirsin."

Bir an duyduklarımla kalbimin durduğunu hissettim.

"N-ne?! " Diyebildim sadece.

***

Hızlıca taksiden indim, koşarak havalimanına girdim. Arkamdan ise Talha geliyordu.

Caner'i arkası dönük bir şekilde gördüğümde hemen yanına koştum.

"CANER! "

Caner arkasını dönüp bana şaşkınca baktı. Hızla ona sarıldım.

"Neden sevgilim, neden? Neden bırakıp gidiyorsun beni? Ben sensiz ne yaparım? Sen biraz uzağımda bile olunca ben nefes alamıyorum. Beni nasıl bu halde bırakırsın?! Caner, ben sensiz yaşayamam, lütfen bırakma beni... " Ağlamaya başlamıştım, Caner saçlarımı okşadı.

"Geri döneceğim güzelim. Merak etme. Bizim hikayemiz böyle bitemez. Seni sık sık görmeye geleceğim. Seni bırakır mıyım hiç? " Dedi ve alnımdan öptü.

Birden kendimden hiç beklemediğim bir şekilde dudağına yapıştım, hemen karşılık verdi, birkaç saniye sonra ayrıldık.

"Gitmem lazım... " Dedi Caner, son bir kez beni yanağımdan öptü ve arkasını dönüp kendisi için özel olan uçağa doğru ilerledi.

Uçağa binmeden önce son bir kez bana baktı, ardından uçağa bindi.

Birkaç dakika sonra uçak havalandı.

Ama hiç beklemediğim anda...

Uçak birden patladı ve yere çakıldı. O an aklımı kaybettiğimi düşündüm. Son hatırladığım şey;

"CANER! " diye bağırmamdı.

Sonrası ise ambulans ve itfaiye sirenleri, Talha'nın bana koşuşu...

Ve ben şuan sevdiğimin mezarını okşuyorum.

İlk gece onu mezarında yalnız bırakmamıştım, mezarında uyumuştum. O, benim yanında olmamı isterdi.

Caner'in ölümü ile ilgili öğrendiğim birşey vardı; Caner'in babası mafyaydı. Caner'in babası Turgut amca ölünce yer altı işleri Caner'e kalmıştı. Yer altı liderleri ise Caner'i bir tehdit olarak algılamış ve sevdiğimi ortadan kaldırmışlardı.

O gün kendime bir söz verdim,

O piçlerden sevdiğimin intikamını alacaktım...

***

Adamın kapısı çalındı, ardından içeri sağ kolu Ercan girdi.

"Caner abi, yeni kimliğin hazır. Çakır Arslanlı. " Dedi Ercan ve kimliği masaya bıraktı.

Caner, -yani yeni ismiyle Çakır- dönen koltuğunu adama doğru çevirdi. Adam masadaki kimliğe baktı.

Ameliyat geçirmişti ve yüzü tamamen değişmişti, bu işlem 6 ay sürmüştü. O an aklına Tuğba geldi, çoktan liseden mezun olmuş olmalıydı.

Çakır masadaki kimliği eline aldı.

"Herşey şimdi başlıyor Ercan, hazırlan. "

🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸

Evet, bu kitabın da sonuna geldik.

Şahsen ben çok duygulandım.

Herşey için teşekkür ederim.

Buna benzer bir lise kurgusu istiyorsanız 'Klavye Delikanlıları' kitabıma bakmanızı tavsiye ederim.

Final hakkındaki düşünceleriniz?

Kitap hakkındaki düşünceleriniz?

Karakterler hakkındaki düşünceleriniz?

Diğer kitapta neler olacak?

Benim söyleyecek pek bir lafım yok.

Vesselam...

Hepinize EyvAllah...

Yazarınız sizi seviyor...

Yeni LisemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin