Life |Obito Uchiha x reader

十

Yeni bir bölümle merhabalar arkideşlar
Bu bölümde biraz ağlayabilirsiniz şahsen ben biraz üzülerek yazdım.

Bu arada Kitabım okunuyormuş ÇOK MUTLU OLDUM OLEEY ilk kitabım ve ben VPN kullanıcısı olduğumdan dolayı sık sık wattpade oluyorum zaten.

neyse fazla tutmadan geçelim...:)

Yazarın bakış açısı:

Amaya...

Çocuk, kızın yerde kanlar içinde yatan o bedeninin yanına çökmüş bir elini yanağında gezdiriyordu.

-Obito...

Çocuk şoktaydı, anlam veremiyordu.
Gözlerinde ki yaşlar sonunda yerlerini almıştı.

-Lütfen.. lütfen dayan. Beni bırakma. Lütfen..

Kız, çocuğun yüzüne doğru elini zorla kaldırmış yanağından süzülen yaşları siliyordu.

-ağlama...

acı halde mırıldandı.
Obito, kızın yanağında  gezdirdiği eli tutmuş sıkıyordu. Bir yıldız gibi kayıp gidiyordu sevdiği..

-Amaya... seni seviyorum...sana aşığım!

Belki yanlış bir zamandı, geç bir zaman. Ama söylemeliydi.. gitmemeliydi o kız bunu bilmeden. Onu sevdiğini bilmeden..

Kızın yanağında ki el ensesine kaymış, yakınlaştırmıştı çocuğu
kendine. bakmıştı o gözlerinin içine. Ama çocuk biliyordu, kız gülümsemesine rağmen bedeni acı içinde kıvranıyordu

-B.. Bende...seni seviyorum O-Obito..

Gözleri büyüdü. Ölmemeliydi kız. Şimdi kendine ait iken ölmemeliydi..bırakmamalıydı..
Çünkü onsuz hayat cehennemdi ona.

kız, çocuğun yüzünün yarısını kaplayan yaraya baktı. Okşadı narince..
kız son anında bile düşündü sevdiğini

-yaran...ondan iğrenme...benim hatıram o...aklına ben geleyim her gördüğünde...düşün iyi anılarımızı...Ama...unut bu anı..
yaşatma kendini cehennemde.

Obito baktı kızın yüzüne çaresizce. Kızın iyice çekmesi ile sahip oldu sonunda hasret kalmış o dudaklarına. Bir daha öpemeyecek gibi... öptü..

oda sonlandı kızın başının yan düşmesi ile Bıraktı kendini çocuğun gökyüzünden. Bir yıldız gibi kaydı dünyadan.

Yana düşen başını tuttu Obito.
Artık değdiği dudaklarda can gitmiş deri kalmıştı geriye.
Ama yapamadı yediremedi kendine... Ölmemişti o~

Mangekyou sharingan

-hayır.. Hayır!.. HAYIR! Ölmedi, bırakmadı beni. Amaya uyan! Ölmedin biliyorum. Yapma bana bunu...

kızı sarsıyor cevap vermesini istiyordu. Ama artık biliyordu,kendi meleği artık uçup gitmişti dünyadan...

-ölmedi o... Hayır!

göz yaşları bir yağmur gibi akmaya başlamıştı. Kızın cansız bedenine, yüzüne doğru

Ama bu ölüme ne kadar göz yaşı dökse azdı. Haykırışlara bıraktı kendini. Tüm dünya inliyordu neredeyse.. Acı acı haykırıyordu sevdiğini. artık gelmiyordu elinden birşey.

kızın sıcacık gülümsemesini tekrar görmek istedi. O gülüşüne canlar verirdi. Ama artık yoktu. Buz gibi bir beden yatıyordu önünde.

Sonunda İchinose klanı gelmiş
Diğer yerde olan savaşı bitirmişti. Sıfır kayıpla da geri dönmüşlerdi.
Yani..öyle biliyorlardı
Guren kalabalığa doğru geldi.