Sanırım kitap yazmayı özlemişim ve biraz unutmuşum.Ama sıkıntı değil yeni bir bölümle tekrar burrrdaaayııımm
Amaya bakış açısı(8 yaşında)
Okul mutlu ve güzel bir gün olarak bitmişti. hepsi ile oldukça iyi anlaşmış ıve samimiyet kurmuştuk. Şimdi ise okulun bitme saatiydi. herkes yavaştan hazırlanmış okuldan çıkıyordu. bende onlarla beraber çıktım.
Çıkışta kapıda bekleyen Shinya nii-chan' ı gördüm. Adımlarımı hızlandırarak yanına geldim.
-Amaya? günün nasıl-
-Amaya-chann!!
Sözünün kesilmesi ile yanımızda bize doğru koşar adımlarla gelen Gai ve Obito'yu gördük.
Ben onlara dönerken çoktan yanıma gelmişlerdi
-Evet, bir sorun mu var?
İkiside nefes nefese kalmışlardı.Sonrasında Obito konuştu
-Bir sorun yok. Bugün bizim arkadaşlarla su kenarına gidicez. Sende gelmek istersin diye düşündük. Gelir misin?
Kafamı bana yukardan bakan Shinya nii-san'a çevirdim. O ise bana sadece iki gözünü kırptı...
-Gelmek isterdim.Ama evde babam ile zaman geçireceğim.Belki başka zaman
Anlayışla karşıladılar ama Obito'nun moralinin biraz düştüğünü fark ettim.Zaten hemen sonra bana karşı cevap verdi.
-peki nasıl istersen Amaya-chan.
Zoraki gülümsedi ve yanımızdan ayrıldılar. Bende Shinya nii-san ile gitmeye başladım.Bir elimle onun elini tutuyordum.
-Eee? neden arkadaşların ile gitmedin.
Cevabı zaten onlara söylemiştim ama neden ikinci bir kere aynı soruyu sorduğunu anlamadım.Bende cevabımı tekrarladım
-Babam ile vakit geçiricem demiştim ya
Shinya cevabını alamamış gibiydi.
-Baban ile zaten her gün antreman yapmıyor musun?
Şimdi anlamıştım neyi merak ettiğini.Hemen gereken cevabı verdim.
-Bugün antremandan farklı olarak zaman geçirecem beraber
Shinya anlamış gibi içten bir -heeeee- dedi. Bu hali komiğime gitmişti. O sıra evimize varmıştık bile. Kapıyı iki kere vurdu ve evin hizmetlisi Mitsuba kapıyı açtı.
-hoş geldiniz Shinya-san. Sizde hoşgeldiniz Amaya-sama. Gelin
Başımı nazikçe eğip içeri geçtik. Ben hemen odama gittim ve babam için çizdiğim bir kaç resmimi alıp tam çıkıcak iken kapıda Shinoa ile çarpıştık.Kendisi benim öz bakımımla ilgilenen ev çalışanıydı
-Amaya-sama bu ne hız? nereye gidiyorsunuz bakalım.
Fazla beklemeden heyecanlı bir tonla cevap verdim.
-Babamın yanına gidicem Shinoa nee-chan
Ondan beklemediğim bir hareket ile beni durdurdu
-Sanırım olmaz baban biraz meşgul
Aynı zamanda beklemediğim bir cevap ile yüzümün asılmasına sebep olmuştu ki hemen yan odadan kapı açıldı ve kapıdan biraz dışarı babam çıktı.
-Shinoa gelsin odama.
Babamı görme sevincim ile hemen odasına doğru koştum. O ise beni odasına aldı ve arkamdan kapıyı kapattı. Bende elimdeki resimleri bir kenara bıraktım ve babamın gelmesini bekledim.
