Değer Mi? | barış alper yılmaz

6.Bölüm

Bölüm biraz geç geldiği için uzun bir bölüm yazmak istedim hepinize keyifli okumalar✨
Lütfen okuyan herkes oy versin okuyup kaçmayın🙏🏻

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın|

°°°

Elifin anlatımıyla;

Adımlarımı hızlandırdığımda, kız parmağını kaldırmış adama doğru sallıyordu. Etrafta toplanan kalabalık ses çıkarmak yerine izlemekle yetindiği için, kızı yalnız bırakmamak adına Barçın'ı kolundan çekerek iyice yanına yaklaştım.

Dalgalı saçlı ve oldukça güzel olan kız, parmağını sallamaya devam ederken, "Ne geliyorsun üstüme, hayırdır? Beni mi döveceksin? Suç sende, arkadan çarpan sensin" dedi.

Genç adam hararetle bağırarak, "Ne bekliyorsun yolun ortasında, sen de" dedi.

Kız elini indirmeden tabelayı gösterip, "Doğru konuş önce, gerizekalı! Görmüyor musun, burası yaya yolu. İnsanları mı ezseydim? Okul çıkışı kalabalık oluyor, mal gibi acele edeceğine biraz daha sakin olsaydın" diye karşılık verdi.

Adam, kızın üzerine yürüyünce Barçın araya girdi. Kızın önüne geçip, "Ne yapacaksın, vuracak mısın bir de?" dedim.

Kız sinirden kudurmuşken, adam hâlâ ileri geri konuşuyordu. Bir süre daha devam eden tartışmanın ardından, kız bezgin bir şekilde, "Lanet olsun sana, çek git ya. İstemiyorum paranı falan ben hallederim, yeter ki sus ve git" dedi.

Barçın araya girip, "Hadi kanka, uzatma. Kadın haklı, suçlu olan sensin, uğraşma daha fazla" dedi.

Kız sinirle saçlarını tepeden toplayıp, "Hem suçlu hem güçlü ya" diye söylenirken, Barçın adamı zar zor arabasına doğru götürüyordu. Ben de kıza döndüm. Elimi uzatıp tebessüm ederek, "Elif ben, memnun oldum. Çok geçmiş olsun, sizde bir şey var mı?" dedim.

Kız, uzun uzun bana bakıp elini uzattı, "Çok teşekkür ederim, Liya. Ben de memnun oldum" dedi. Sonra sinirden gülerek, "Ben iyiyim de arabanın arkası biraz sıkıntılı" diye ekledi.

Kafamı hafif eğip arkaya baktığımda, çizikleri ve hafif içeri çökmeyi gördüm. Dudaklarımı büzerek, "Hayvan işte, ne beklersin? Bir de üste çıkmaya çalışıyor" dedim.

Kız yüzünü okşayarak, "Arabada emanet" dedi. Ardından kısık bir sesle, "Barış Alper ağzıma edecek" diye mırıldandı.

Kıza bakıp, "Bizim okulda mı okuyorsun?" diye sordum okulu işaret edip.

Kafasını sallayıp, "Evet, okula girecektim. Tam önüme insanlar çıkınca durdum, arkadan gelip çat diye girdi arabaya işte" dedi.

"Biz de okula geçiyoruz, hadi gel kahve ısmarlayalım sana, şu şoku atarsın üstünden" dedim. O sırada Barçın da yanımıza gelip elindeki kâğıdı Liya'ya uzattı.

Liya, kâğıda ve sonra Barçın'a bakarak, "Nedir bu?" diye sordu.

Barçın göz kırparak, "Çocuğun numarası, araç masrafları için. İkna ettim de" dedi.