GECENİN ALEVİ

1. BÖLÜM

İnsan ölmeyi arzular mı?

Hiç ailesi tarafından sevilmeyi ister mi?

Kendi benliğinden uzaklaşır mı?

Peki duygu kaybeder mi?

Daha 12 yaşında çalışmaya zorlanır mı?

İlk dayağını 6 yaşında yağmurda ıslandığı için babasından yer mi?

Yermiş..............

En azından ben yedim.

Bana verilen küçük odamda ailemden gizli aldığım telefona bakıyordum. Ne sanıyorsunuz ki bana telefon alacaklarını mı? Saatin sabahın 5'ini göstermesiyle yatağımdan kalktım.

Üzerine diğer 3 günde de olduğu gibi siyah bir sweat ve eşofman giydim. Sırt çantamı alıp 5 yıl boyunca içinden asla çıkarmadığım kulaklığımı, şarj aletimi, yedek kıyafet, ve çok önemli olan bazı eşyalar la beraber odadan ayrıldım.

Bodrum katında biraz fazla ufak bir odam vardı ama sokakta kalmadığım için halime şükrediyorum.

Merdivenlerden sessiz adımlar ile çıkmayı amaçlarken birden abimin odası hafif aralandı. Güneş daha doğmadığı için henüz etraf yeterince karanlıktı.

Olduğum yerde durduğunu fark ederek hemen mutfağa girerek pencereyi açtım ve atladım....

Atlamanın sonucuyla sağ ayak bileğimde hafif bir sızı baş gösterirken neden kısa mesafeden zıplayarak atladığımı düşünüyordum.

Ama taktir edersiniz ki ben yaptıysam doğru yaparım misali kendimi daha fazla sorgulamayarak çitlerin üzerinden atla- zıpladım.

Bu hareketime içimden göz devirerek spor salonunun yolunu tuttum, evet evet yanlış duymadınız spor salonuna gidiyorum hatta sokak dövüşü ve boks ile ilgileniyorum.

Tabii gittiğim spor salonu öyle takdire şaayan değildi ama benim paramın yettiği tek spor salonu oydu.

Kendi kendine konuşurken sokak arasına saptım ve içip içip sızan, sarhoş olan insanları geçerek spor salonuma girdim.

Henüz saatin buçuk geçmesi nedeniyle salonda kimse yoktu hemen antreman alanına gelip çalışmaya başladım çünkü yarın maçım vardı ve bu benim için bu para demekti...

Düşüncelere dalmış boks torbasını yumruklarken kulaklığın şarjının bittiğine dair ses gelince el mecbur sporu bırakıp telefonu elime aldım ve saatin 7 buçuk olduğunu gördüm.

Hızlıca yedek kıyafetlerimi çantamdan çıkarıp giymeye başladım. Ben size çantada her bok var demiştim değil mi?

Ben spor salonundan çıkarken insanlar yeni yeni geliyordu. hemen kapişonumu kafama geçirip okul yoluna doğru yürüdüm kafamdaki derin düşünceler ile...

-

Okula geldiğim gibi sırama oturacaktım ki tam o anda aç olduğumu fark edip kantine indim.

Yarım tost 20 TL olunca başımdan aşağı kaynar sular döküldü, yüzümü buruşturdum ben sıcak suyu hiç sevmezdim, ben yazı hiç sevmezdim, ben güneşi hiç sevmezdim, ben sevmezdim, sevemezdim...

O gün öğrendim yani 6 yaşımda havalar çok sıcaktı ve uzun bir sürenin ardından yağmur yağıyordu. O gün anladım bazı şeyleri....

Hava sıcak olmasaydı ben dışarı çıkmayacaktım ama ona rağmen hep çok sevdim isimlerimi evet 2 ismim vardı.

GECE ALEV

Bana ilklerimi hatırlatan isimlerim vardı...

Bana hayaller kurduran isimlerim vardı...