GECENİN ALEVİ

3. BÖLÜM

Bazı insanlar gerçekten çok mal olur...

Ben bunu anladım gerçek ailem neden hiç süphelenmedi.

Belki de o çocukta bana benziyordu, belki onlara daha çok benziyordu..

Belkiler...
Belkiler...
Belkiler...

Keşkeler...
Keşkeler...
Keşkeler...

Hayatta bu iki kelimeyi çok şık kullandım.

Belki dedim ailem beni sever.

Keşke ailem beni sevse...

Belki annem geri döner...

Keşke annem geri dönse...

Belki gerçekten biri beni sever..

Keşke biri beni sevse...

Belki daha fazla vurmaz bana...

Keşke daha fazla vurmasa bana...

Belkiler.......
Keşkeler......

Bu iki kelime hayattan koparıyor seni..

Bu iki kelime öldürüyor beni...

İyikiler....

Bu kelime hayata bağlıyor beni yaşamak için neden veriyor..

Kimseye bağlı yaşamamayı öğretiyor bana..

İyiki dedim 6 yaşımda vurdu babam bana çünkü ben hala onları sevmeye devam ederdim...

Sahilde oturmuş düşüncelerinde boğulurken bir yandanda denizin sesini dinliyordum.

Telefonu elime alıp saate baktım gece yarısını çoktan geçmişti.

Daha fazla uykusuz kalamayacağıma kanaat getirip evin yolunu tuttum..

-

Eve geldiğimde arka taraftan dolaşıp mutfak penceresinin önünde durdum ve tam tahmin ettiğim gibi hala açık...

İçeri girdiğim anda ışık açıldı ve Hassiktir....

Babam, abim ve annem...

ANNEM...

evet tam karşımda duruyordu.

İfadesiz ve duygusuz bir yüz takınıp ne var anlamında kafamı salladım.

Abimin homurtusunu duysamda babamdan gözlerimi çekmedim çünkü ilk defa benim yanımda sırıtıyordu annemde ondan pek farklı değildi açıkçası..

Babam önce anneme bakıp sonra bana döndü ve ağzında o cümle çıktı...

Yıllarca beklediğim..

Belki dediğim...

Keşke dediğim o cümle...

Sonunda babamın 2 dudağının arasından çıktı...

Gerçek ailen seni buldu yarın hastaneye çağırıyorlar...

Hazırlan bu evdeki son gecen..

Saat 2 de hazır ol...

İyi uykular gecenin alevi...

Ne dediğini bile idrak edemeden boynuma saplanan iğne ile yere yığıldım..

Aslında bilincim açıktı ama ne konuşabiliyor ne de hareket edebiliyordum.

Abim gelip beni kucağına aldı ve depoya doğru yol aldı...

Hayır hayır hayır...

HAYIR...

Korktuğum başıma geliyor yarın kazanmam gereken bir maç vardı ve şuan beni çok kötü hırpalayacaklardı...