Dedikodu BXB

B.1

İyi okumalarr💗

Damla sınıfa hızlıca girdi ve çantasını sırasına bırakıp yanıma oturdu. Kafamı kaldırıp kulağıma bir şeyler söylemeye başladığında Mert'in adını duydum.

"Kanka, Mert hakkında söylenenleri duydun mu? Okulun tamamı onu konuşuyor inanamıyorum."

Derin bir nefes vererek, heyecanla konuşan Damla'ya baktım.

"Düzgün anlat şunu, ne söylentisi?"

Damla meraklı gözlerle bana baktı.

"Mert'in ibne olduğu söyleniyor. Okuldan bir çocukla mesajlarını yaymışlar."

Kafamı kaldırıp Mert'in sınıfa girmesini izledim.

Kafamda damlanın söylediklerini tarttım.

"Eğer öyle bir şey olsa mert bana söylerdi. Biz yakın arkadaşız"

Damla omuz silkip devam etti.

"Ciddi söylüyorum kanka, tüm okul bu konu hakkında konuşuyor. Fotoğrafları bile var işin içinde."

"Nereden bulmuşlar peki fotoğrafları?"

Damla sırıttı.

"Sosyal medya. İnsanlar her şeyi orda burda paylaşıyor artık. Bu fotoğraflar da bir şekilde ortalığa düşmüş işte."

Damlaya bir şey söylemeden sıradan kalkıp Mert'in yanına adımladım, kafasını kaldırıp bana baktı.

"Duyduklarım doğru mu?"

Sanki bunu sorucağımı biliyormuş gibi baktı.

"Diyelim ki doğru, ne değişicek?"

Yüzündeki soğuk ve ciddi ifade beni bir saniyelik duraklattı ve ürküttü. Normalden çok farklıydı. Bir an sanki karşımdaki Mert değilmiş gibi hissetsem de konuşmaya devam ettim.

"Hiçbir şey. Belki sadece davranışların, ama benim açımdan pek de bir şey değil."

"Neden sordun o zaman?"

"Sadece gerçekten doğruysa bana neden söylemediğini soracaktım."

Mert'in yüzündeki ani yumuşama beni şaşırttı. Sanki bir anda bütün sertliği kaybolmuştu.

Mert derin bir nefes verdi ve gözlerimin içine baktı.

"Bilmiyorum, korktum sanırım. Ne tepki vereceğini bilmediğim için çekindim."

Yüzündeki ifadeyi daha iyi görebilmek için bir adım daha yaklaştım.

"Ama ben senin en iyi arkadaşınım, değil mi? Benden korkman için bir sebep yok."

Mert gözlerindeki ifadeyi bir anlığına kaçırdı ve çattığı kaşlarını gevşetti.

"Biliyorum, ama yine de korktum. Nasıl karşılayacağını bilmiyordum sonuçta."

Mert'in gergin omuzları yavaş yavaş gevşemeye başladı.

"Benden saklamana gerek yoktu Mert. Benim için hiçbir şey değişmezdi, değişmedi de."

Mert kafasını aşağı doğru eğdi ve yumuşakça iç çekti.

"Teşekkür ederim. Çok fazla baskıyla karşı karşıya kaldım bu konuyla ilgili. Resmen herkes bir anda bana karşı değişti, bu beni yoruyor artık."

"Başkalarının ne dediği umrumda değil."

Yumuşak bir ifadeyle gülümsedi. Sınıftakilerin bize iğrenmiş bir ifadeyle bakmaları umrumuzda değildi.

Ferhat Hoca sınıfa girdiğinde Naz'dan, Nehir'in yanına oturmasını rica ettim. çantamı alıp Mert'in yanına oturdum. Ders boyunca, Mert'in morali bozulmasın diye bu konuyu açmadım. Tenefüs zili çalar çalmaz Ben, Mert, Naz ve Nehir kafeteryaya indik.

Devam edecek🫶🏻