Chapter 1

3K 56 1
                                    


Chapter 1

"WAIT!"

Agad na iniharang ni Sharlott ang kanang kamay bago sumara ang pinto ng elevator. Nakahinga naman siya ng maluwag nang agad na bumukas iyon. Upang muli lang ma-disappoint nang makitang punong-puno na ang elevator. Nakatingin na rin sa kanya ng may halong irita ang mga sakay niyon.
Ngumiti siya ng malapad bilang sukli sa harapang pangi-ismid sa kanya ng mga babae kasabay ng pilit na pagsiksik niya sa sarili sa loob. Hindi niya pinansin ang hayagang pagpaparinig sa kanya. So what? She's running late. She doesn't have the time to put up with bitches.

Binigyan niya ng mas malapad na ngiti at kindat ang dalawang lalaking nagbigay sa kanya ng espasyo sa gilid.

Nagmamadaling lumabas agad siya ng elevator nang bumukas ang pinto. Nasagi pa niya ng isang babae sa paglabas.

"Sorry!" Hindi na lumingon na sabi niya at hindi pinansin ng reklamo ng babae.

Lumabas siya ng building at nakita ang bulto ng mga taong nag-aabang ng taxi. Hindi nag-aksaya ng sandali na agad siyang lumiko at nagdesisyong takbuhin na lang ang university na pinapasukan niya na malapit lang naman sa building kung saan naroon ang apartment na tinitirhan niya.
Sa likod ng mga gusali ang daan niyon kung lalakarin ang short cut. Hindi iniinda ang pagod na tinalunton niya ang makipot na pagitan ng mga gusali. Walang katao-tao doon at sigurado siyang iyon ang klase ng daan na ni hindi tatapakan ng maaarte niyang matatalik na kaibigan.

Tulad ng mga nakalipas na araw, late na naman siya. Hiwalay kasi ang schedule niya kina Jazper, Friday at Sofhia kaya kahit iisang apartment ang tinitirhan nila ay hindi niya kasabay ang tatlo. Friday took up Civil Engineering, Jazper and Sofia-Business Ad, and she-DevCom.

Sharlott made a sharp turn in a darker and narrower path when she suddenly stop on tracks. Sa kabilang masikip na eskinita, which is a dead end, ay nakarinig siya ng mga boses.

"Dahil gago ka! Alam mong akin si Arreza pero sinulot mo!" Sabi ng isang malaki, galit na galit, at nakakatakot na boses.

Then she heard an amused chuckle. And that same sound made her really stop and turn to the other side.

"I didn't know she's your girlfriend, man. And she's the one who jumped unto me, the moment she saw me."

The man said that in such confidence and a kind of irritating smirk. Irritating if you're in the shoes of the angry guy but it's a kind of soul-snatching and a very, very anyone-will-fall-hard-and-will-never-get-up kind of smile to any girl.

Nakapamulsa pa ang lalaki and he's standing looking like half amused and half bored while he's being cornered by five big and bulky guys. You won't trace any kind of fear in him that made her curious about him. Cause yeah, he's got a good built and not as bulky as the five but for her, his built is just... perfect for a man. He's got lean shoulders and hot-and-hard looking muscled arms and chest na bumabakat sa plain white shirt na suot nito. But if you look at the five big, and she mean big and bulky guys... she thinks he won't stand a chance.

She doesn't know how but she felt a kind of... worry for the guy. Well, maybe because he's handsome to be beaten to black and blue. So damn handsome for the matter.

"E, gago ka naman pala talaga, e!" Malakas at galit na galit na muling sabi ng lalaki sa unahan at pinakamalaki sa lima.

"Yeah, you already said that. Why don't you think of another and more creative insult?" The guy said nonchalantly and he even shrugged his broad shoulders.

With that, seems like Mr. Soul-Snatching-Smirk really pissed the guy so pumorma na ng suntok si Mr. Really-Pissed na sinalag lang ni Mr. SSS.

"Oh, you can try to hit below the belt but not above the neck, man! Ah, not the handsome face." Said Mr. SSS that really made her smile and watch them fascinately.

EAS2: To Realize (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon