25. Bölüm ' Geçmişten Kalan İzler'

15 1 0
                                    

(10 yıl önce)

Yine annem acı çekiyor du bende buna seyirci kalıyordum daha küçüktüm ama neyin ne olduğunu biliyordum babamın her gece annemi dövmesini ben uzaktan izliyordum ama sonra banda sıra geliyordu benim o küçücük bir çocuktum bedenimde morluklar vardı ağzımdan kanlar akıyordu ben daha 11 yaşında neyin ne olduğunu anlayan biriydim hayat beni zorluyor, annem acı verici sesini çığlıklarını duyurdum duymamak için hemen odaya gittim yatağa oturdum cenin pozisyonu aldım ellerimi kulaklarıma yerleştirdir dip sıkıca bastırdım ama hayla annemin çığlıklarını duyordum göz yaşlarım arık istemsizce dökülüyordu...Artik dayanamayıp kulaklarımı açtım sesler kesilmişti annem susuluştu galiba... Sıra bana gelmişti Hayır olamaz hemen yataktan kalktım kapıyı açtığım gibi babamı karşımda gördüm derince yutkundum yada yutkunamadım, benim saçlarımdan tutu

Nehir: Baba yapma!

Beni durmadı yada duymamazlıktan geldi daha çok saçlarıma asıldı beni sürükle meye başladı ağlamaya başladım

Nehir: Baba dur yapama... Baba saçlarımı çekme!

Kenan: sen ve o oruspu annen benim hayatımı maf ettiniz

Nehir : Baba biz sana birşey yapmadık.

Ağlayarak bunu söyledim

Kenan: AĞLMAA LAN!

Diye bağırdı beni en alt kata getirdi yere attı annemde buradaydı annemi o halde gördüğümde o an dona kaldım benim için her şey durmuştu bu hayata anneme çok değer verirdim... Saçı dağılmış bir dakika... Babam annemin saçlarını kesmişti benim annemi saçlarını kesmişti atraa baktım babam burada değildi anneme doğru ilerledim yüzü kan içindeydi gözü morarmıştı kolarında ve bacaklarında morluklar ve kemer izleri vardı yavaşça dizlerimin üstüne çöktüm ellerimi annemin yüzüne yaklaştırdım ve annemin yüzüne dokunduğum gibi annem acı bir inleme sesi geldi hemen elimi geri çektim

Nehir: anne benim.

Dedim köşk ve ağlamaklı bir sesle annem ağlamamı hiç istemezdi ama kendisi her zaman ağlardı

Aysel: annem... Sen i-yimisin?

Nehir: iyim anne sen...anne benim yüzümden bu haldesin.

Dedim ve ağlamaya başladım

Aysel: Hayır bebeğim sen birşey y-apmadın

Nehir: Annem... Anne ben senin bu halde olmanı istemiyorum anne neden biz bunları yaşıyoruz?

Dedim ve annem elline kaldırdı benim göz yaşlarımı sildi

Aysel: ağlama güzel kızım.

Nehir: Anne

Dedim ve elimi onun elinin içine koydum o da elimi tutu öptü bende onu yüzündeki yarayı öptüm

Nehir: Anne ben sizin... Kızını dehilmiyim neden bana böyle davranıyor babam

Dedim annemin bakışları dondu, yerinde kesildi

Nehir: Anne birşey desene?

Yine cevap vermedi

Nehir: Anne ben senin kızın değilmiyim?

Biraz daha bekledim ama annem yine cevap vermedi

Nehir: Babam... Abime çok iyi davranıyor Anne nesne bana böyle?

En sonunda annem gözlerini benden kaçırdı ve yutkundu neden böyle yapıyordu ki ben onun kızıydı değilmi aslında ne fiziksel sen ruh olarak ne anneme ne babama benziyorum annemin sarı saçlı ben işe siyah saçlı ydım

Aysel: Benim güzel kızım... Sen benim kızımsın.

Nehir: ama babam bana çok kötü davranıyor anne.... Hata bak koluma

Dedim ve tişörtü kolunu biraz sıyırıp anneme yara olan yeri gösterdim

Nehir: anne bak babama ne yaptı koluma çok acıyor biliyormusun?

Aysel: Biliyorum annem biliyorum ama onlarda geçicek... Biliyormusun sen ilerde bir adamı sev tamamı baban gibi olmasın o seni sevsin sen ona değer ver... Biliyormusun kızım sevgi çok güzel bir şey dir heleki sen onu seviyorsan.

Nehir: anne beni kimse sevmez.

Aysel: seni seven olucak merak etme benim prensesim.

Nehir: anne sen babamı hiç sevdinmi?

Aysel: ben babana her zamana değer verdim ama o hiç bana değer vermedi hiç sevmedi... Neyse hadi kızım gidelim.

Kafamı saldım ve yarden kalırım annemde zor bela kaktı ve yere olna saçları görünce giden bir damla yaş düştü

Nehir: anne senin saçların.

Dedim sesim titredi ilk defa sesim bu kadar çok titriyordu

Aysel: önemli değil kızım haidi..

Nehir: ama anne...

Aysel: nehir haidi

O gün sabaha kadar uyumadım ağladım acaba beni seven olucak mı ama birisi beni buradan alsın kurtarsın sadece ben onu istiyordum ama olmadı o benim hayalim olarak kaldı ve her zaman öyle kalacak.

Evet bölümü nasıl buldunuz yarın bir tane daha attı am bölüm olarak zaten

Mafyanın Küçüğü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin