iki ~ Cennete Açılan Kapı

255 32 14
                                    

"Eller günahkar,
Diller günahkar,
Bir çağ yangını bu bütün,
Dünya günahkar...
Masum değiliz, hiçbirimiz!"

~

Kolları arasına yığılıp kalan kadını , sakin olmaya çalışarak bulundukları konumdaki en yakın hastaneye getirmişti Kerem.

Yüzünü örttüğü şapkası , tanınma yüzdesini biraz daha düşürürken çaresiz bir şekilde oturup kaldı hastane koridorunda.

Yanında hiç durmadan ağlayan bir kız çocuğu , içeride haberini beklediği bir kadın vardı. Nasıl bir işin içine düşmüştü?

"Kardeşim!"

Hızlı adımlarla yanına gelen endişeli Barış'a baktı , Kerem. Aklına ilk , onu aramak gelmişti. Arkadaşı da sağ olsun koşarak gelmişti adamın yanına.

"İyi misin? Neyin var? Kaza falan mı yaptın?"

Kerem , Barış'ı arayıp yalnızca hastaneye gelmesi gerektiğini söylediği için durumdan bir haberdi Barış Alper.

"Sakin ol , kardeşim." diye uyardı onu , Kerem. Yanındaki kız çocuğunu işaret ederek onu korkutmaması gerektiğini imâ etti.

"Nasıl sakin olayım oğlum? Bu kim ayrıca? Pek de tatlı... Lan , Kerem! Bu çocuk ne diye benziyor sana? Yoksa..."

"Saçmalama oğlum!"

Kerem , ayağa kalkarak küçük kız çocuğuna doğru eğildi.

"Sen , burada bekle tamam mı? Sakın korkma , geleceğim."

Minik kız , kendisine cevap vermese de başını sallamıştı Kerem'e. Kerem , aldığı cevap ile Barış'ın koluna yapışıp götürdü adamı.

"Anlat lan , mini pekka! Anlat , aklımı kaçıracağım şimdi!"

Kerem , işittiği hitap şekli ile Barış'ın kafasına bir tane geçirerek başladı konuşmaya ;

"Senden çıktım , eve gidiyordum. Elimde de telefon , yorumları okuyorum işte..."

Barış , kesti arkadaşının sözünü.

"Kaç defa diyeceğim okuma şu yorumları diye?" diyerek sitem etti , Kerem'e.

"Bölme beni." Kerem , sözü yeniden eline aldı. "Birden arabanın önüne biri atladı. Korktum , indim arabadan. Bir baktım bir tane kadın , kucağında da bu kız..."

Barış , iyice merak etmişti. "Ee?" diyerek dinlemeye devam etti arkadaşını.

"Ee'si bu. Kadın , birden bayıldı kaldı. Yardım et falan dedi bana. Kaçıyordu yani bir şeyden... Neyden bilmiyorum ama... Kaçıyordu..."

Barış , ağzı açık bir şekilde baktı Kerem'e. Kendisini , bir aksiyon filminin içinde gibi hissetmişti.

"Şimdi ne olacak?" diye sordu.

"Ne bileyim lan ben? Doktoru bekliyorum işte." dedi.

Tam o sırada , iyi insan lafının üstüne gelir misali doktor çıkageldi. Kerem , Barış'ı geride bırakarak doktorun yanına doğru adımladı.

"Doktor bey?" dedi merakla. "Durum nedir?"

Doktor , endişeli adam ile gülümsedi.

"Korkmayın , her şey yolunda. Yorgunluk ve stresin getirisi olarak bayılmış hanımefendi. İstiyorsanız , görebilirsiniz."

🌙

Kader , ağlamaktan şişmiş gözlerini zorlukla araladı. Tanımadığı , bilmediği bir yerdeydi. Kolundaki serumu görmesi ile , buranın bir hastane odası olduğunu anladı.

Kadersiz | Kerem Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin