Prolog

5 1 0
                                    

Po tym jak odszedł od nas mój ojciec, długo wierzyłam, że wszystko się ułoży. Nie patrząc co się działo w wokół, nie chcieliśmy tak żyć.
Pierwszy raz szuję w sobie emocje których nigdy nie zaznałam, ale one nie są szczęśliwe... To ból, płacz i smutek.
Nie wiem dlaczego mi się to przydarzyło, jestem tylko człowiekiem który popełnia błędny. Ale osoba przez którą to poczułam, popełniła więcej błędów. I zrobi to kolejny raz a ja głupia dziewucha, naiwna nie będę w stanie się dłużej ratować.
Ból się powtórzył, był znacznie mocniejszy niż przedtem, ktoś jakby wbił mi nóż... Nie w plecy
W udo.

Miłość Nie Zna GranicOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz