Loving A Star (Montenegro Series # 2)

C H A P T E R 26

CHAPTER 26

I WORE a white tube while the black tuxedo hanging on my shoulder pared with light blue denim paneled skirt. The sound of Stiletto echos the room, tapos ang tahimik pa ng palagid. Kaya rinig na rinig ko bawat hakbang ko.

When I glanced at them, they look stiff. Parang kunting galaw lang nila ay may mababasag na baso.

"Good morning, Architect!"

"Good morning, Miss Architect Del Vega!"

I just nodded with serious a face. Nung may narining akong nahulog ay agad akong napahinto bigla at napalingon kung saan ng galing ang tunog.

Narining ko naman ang pagkataranta ng mga tao nung lumapit na ako kung saan ng galing ang tunog. Pero lumambot ang puso ko nang makita ko nakaluhod na ang babae at naiiiyak sa harap ko.

"Sorry po! S-sorry po, Architect...gagawin ko po lahat wag niyo lang po akong tanggalin...parang awa muna. H-hindi na po mauulit...hindi ko po sinasadya..."

"Stand up."

Napaangat siya ng tingin sa akin. Siya ata ang bago dito. Kaya naman pala. Sobrang nakakatakot ba talaga ako? Hindi naman ako ng magsisante ng trabahante kong walang ginawang masama sa akin at sa kompanya.

"P-po?" napataas ako nang kanan kilay. I looked at her-do I need to repeat it?

Nangingining siyang tumayo at yumuko uli. I sighed before I glanced her table. I eyebrows frowned.

"Throw that," I said while pointing the pictures.

"P-po?"

Napairap ako. Wala ba siyang ibang gustong sahibin kundi 'po' lang. Nakakawala ng mood ang umaga nato!

Tumalikod ako sa deriksyon niya bago humarap at tinignan isa isa ang mga employee ko na takot nakatingin sa akin.

"I want all your tables are clean. I don't want to see any stuff that is not connected to our work. Are we clear? Or fire?"

Nakita ko ang pagkataranta nila na tumatango kaya medyo napangisi ako pero agad ding sumeryoso nung marinig ko ang pangalan ng banda niya.

"Ito pa naman ang unang concert ng ARIES."

Binigayan ko siya ng masamang tingin kaya tinapon niya sa basura ang larawan na hawak niya. Bakit ang tigas ng mga ulo nito? Gusto ata nila mawalan ng trabaho.

Nang makita silang busy sa kakaayos at pagtatapon ng mga gamit nila ay agad akong umalis na wala paring pinapakitang emosyon sa mukha.

Nang makita agad ako ng Secretary agad siyang yumuko at pinagbuksan ako ng pinto bago sumunod na pumasok sa akin.

Tinanggal ko ang black tuxedo ko at nilagay sa likod ng swivel chair. I open my laptop nung nakaupo nako ng maayos.

"Schedule for today?"

"Sa morning po Architect, may kailangan lang po kayong permahan." napatingin naman ako sa gilid ng table ko. "Habang sa hapon naman po, you only have one meeting with Mr. Suarez."

I signed before I nodded. I need to calm down myself. This Mr. Suarez, is getting into my nerves. He's really testing my patience.

"Do you need anything, Architect?"

I shook my head as my answer. Ramdam ko ang pagalis niya at pagbukas at pagsirado ng pinto. Napatingin ako sa wallpaper ng laptop ko kaya bumalik ang inis ko sa nangyari kanina.

Why all girls fucking admiring my man? They're allowed to watch, hear his voice but not fantasizing his body. God! Naiirita talaga ako! Bakit kasi nilabas nila yung picture niya naka halfnake lang? Hindi naman ito first time, pero naiirita ako! Hindi lang naman siya, pati narin ang kasama niya sa banda but damn! I have no right pala sa kanya!