CO WEŹMIĘ GÓRĘ,
UCZUCIA, CZY LOJALNOŚĆ?
Świeżo mianowana wojowniczka Paprotkowa Cętka, już dostała uczennicę, Mysią Łapę. Po poznaniu przepowiedni, postanawia wymknąć się do księżycowych traw aby zapytać się przodków co oz...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Reszta jutro 🎃🍁🧡📙🟠🍊🍂🦊 ——————————-——————————- Paprotkowa Cętka leżała nieruchomo obok Wierzbowego Połysku. Słyszała jaj oddech, ape mimo ciszy otaczającej obóz, czuła mrowienie w łapach. Siedziała w żłobku już 3 księżyce, i po prostu musiała rozprostować łapy. Przeciągnęła się i wyszła z obozu. Przechodząc przez wyjście spotkała Tęczową Zorzę.
Nadeszła już pora spadających liści, więc liście wirowały w lekkim wietrze a malownicze kolory drzew zwykle odrazu zwracały uwagę Paprotkowej Cętki, lecz jej myśli dalej błądziły po śnie w którym odwiedził ją Ognista Gwiazda. Nieświadomie doszła do jeziora; blask gwiazd odbijał się na tafli wody. Paprotkowa Cętka poczuła to wyraźniej niż teraz, przodkowie nad nią czuwają. Szła dalej, czuła jakby jakaś niewidzialna siła wiodła ją do nieznanego miejsca. Nagle zauważyła jakiś kształt na tle gwieździstego nieba; kiedy podeszła bliżej zauważyła że jest to wielki szpiczasty głaz, a w środku...
-Ognista Gwiazda?- zapytała cicho. Kocur dalej stał niewzruszony lecz gdy ją usłyszał nastawił uszy i popatrzył na nią.
-Czekałem na ciebie- powiedział równie cicho co ona. Pokazał jej bez słowa ogonem wejście w głazie. -Idź tam- powiedział cicho. -Będę ci towarzyszył, nawet jak mnie nie będziesz widziała.
-Co...- zaczęła Paprotkowa Cętka.
-Idź- powtórzył z napięciem. -Potem ci to wyjaśnię.
-Jasne- powiedziała niepewnie, po czym ruszyła powoli skradając się w stronę wyjścia. Słyszała jakieś szepty i szumy... i... i jakiś znajomy głos, ale nie wiedziała jaki. -Idę- powiedziała już nieco pewniej. Powoli jej oczom ukazała się przepaść; głęboka tak że nie było widać dna; jednak na dole słychać było głosy kotów.
-To są właśnie plemię zapomnianych- powiedział cicho jakiś głos przy jej uchu.
-Co mam zrobić?- zapytała jeszcze ciszej.
-Skocz- powiedział Ognista Gwiazda.
-C-co-co?- powiedziała z przerażeniem. -Aaa- no a co potem?
-Potem, wrócisz jeśli dobrze pójdzie.
Paprotkowa Cętka popatrzyła niepewnie w przepaść. -Okej. Skaczę. Wzięła głęboki wdech i skoczyła w ciemność.
