Kardeşim gibi çocukluğundan beri Keremin ağzından milyonlarca defa duyduğu o söz kardeşinin ötesine geçemeyeceğinin farkındaydı ama bir şekilde hayalleri gerçek olabilir sanmıştı. Şimdi aile zoruyla evlenip aynı evi paylaşmak zorunda olan iki yabanc...
Sabah gözlerimi açtığımda baş ucumda çiçekler bulmayı beklemiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Doğum günün kutlu olsun güzelim."
Tamamen unutmuştum. Bugün benim doğum günümdü. Kerem her doğum günümde istisnasız bana çiçek alırdı. Küçükken de bahçeden toplardı. Çocukluğumuzu düşününce gülümsedim. Keşke hep o günlerde kalsaydık.
Çiçekleri buradaydı da Kerem neredeydi ki. Doğum günümde de yalnız bırakmazdı beni herhalde.
****
Gerçekten doğum günümü bu kadar yalnız geçirmeyi beklemiyordum. Kerem zaten sabahtan beri yoktu. Filiz teyzelerde ailecek bir yere gitmişlerdi. Bana da gelmem için ısrar etselerde gitmemiştim.
Kapının çalmasıyla kapıya koştum. Gelen kişinin bu sıkıcı doğum günümü eğlenceli hale getirecek birisi olmasını umdum. Kapıyı açtığımda gördüğüm kişi kargocuydu.
"Efsun Aktürkoğlu"
"Benim."
"Bu paket sizin." Adamın elinden paketi alıp kapıyı kapattım. Bana ne gelmiş olabilirdi ki. Bir şey almamıştım. Merakla paketi açtım. Gördüğüm elbise ve adres kağıdına baktım.
Boş boş bakmayı bıraktım. Kerem yollamış olmalıydı bana süpriz yapacaktı. Ne kadar salaktım. Nasıl anlamadım ki? Hadi Kerem unutsa Filiz teyzeler hayatta doğum günümde yalnız bırakmazdı beni.
Keremin aldığı elbiseyi giyip saçımı makyajımı yapıp hazırlandım ve evden çıktım kısa bir süre sonra kağıtta yazan adresteydim.
İçeriye girmemle konfetiler patladı ve herkes doğum günümü kutlamaya başladı. Dolan gözlerimle koşarak Kereme sarıldım.
"Doğum günün kutlu olsun güzelim. Mutluluktan da olsa ağlamanı istemiyorum." Göz yaşlarımı sildi.
"Kerem iyiki varsın."
"İstediğin kadar böyle kalabiliriz de mumları mı üflesen acaba." İstemeyerekte olsa Keremden ayrıldım ve pastanın yanına gittim.
"Dilek tutmayı unutma Efsun abla." Reyyanın sesiyle gözlerimi kapattım ve on yaşından beri her doğum günümde dilediğim o dileği tekrarladım.
"Allahım lütfen Keremde beni sevsin." mumları üfledim. Herkesle tek tek sarıldıktan sonra pasta yedik.
Herkes gittikten sonra Keremle yalnız kalmıştık.
"Hediyemi açmayacak mısın?"
"Bu kadar ısrar ediyorsun açayım madem." Hediye paketini açtım gördüğüm bileklikle gülümsedim.
"Kerem bu çok güzel çok teşekkür ederim." Bilekliği elimden aldı ve bileğime taktı.
"Bir şey diyeceğim ama kızmayacaksın." dedim sormazsam meraktan ölürdüm ki
"Söyle"
"Arkadaş falan yoktu bana süpriz yapmak için o kadar geç geldin değil mi?"
"Kimse yok Efsun. Benim hayatımda senden başka kimse yok." dediği şeyden cesaret alıp muhtemelen asla yapmamam gereken bir şeyi yaptım ve Keremi öptüm. İtmesinden deli gibi korkarak öptüm. Gözlerimi açtığımda Kereminde gözlerinin kapalı olduğunu gördüm. Belki de on yaşından beri dilediğim dileğim kabul olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
