Merhabalar bebeklerimm nabersinizz? Umarım iyisinizdir! Sizi seviyorum! Sevgi damarım kabardı aniden. Ve saat gece 00:53 sahte evlilik ficimi özledim 😭😭😭 neyse hadi şimdi ybye geçelim. Ama vote ve yorumları unutmayalım lütfen 🥺🤍🖤
Başladığım tarih: 27 Ekim
.
.
.
.
.
.
.8 Kasım 2012
Seungmin ve Hyunjin birlikte bahçede oyun oynuyordu. Bahçeye kurdukları çadırı kendi küçük evleri gibi kullanıyorlardı. Çadırın içini oyuncaklarla doldurmuşlardı. Aynı zamanda mutfaktan çaldıkları bir kaç küçük tencere ve tabaklar, çatal ve kaşıklar da getirmişlerdi.
Seungmin çadırın içinde kendi kendine şarkı söyleyerek "yemek" yapıyordu.
" Nyam, nyam! Tadı çok güzel oldu! Bak, PuppyM! Sen de beğendin mi?" Tenceredeki "yemekten" bir kaşık alıp oyuncağına uzattı. Oyuncağın kafasını sağa sola hareket ettirerek memnun olmuş gibi yaptı.
Hyunjin çadırdan bir az uzakta yerde yeni açan son bahar çiçekleriyle karşılaşınca yavaşça yere eğildi ve çiçeklere dokundu. Az önce yağan yağmur yüzünden yaprakları ıslaktı. Yüzünde küçük bir gülümseme yer aldı. Çiçeklerden bir kaç tanesini dikkatlice kopardı ve küçük bir buket haline getirdi. Koşarak çadıra gitti.
"Seungmin!" Çadırın girişine varınca Seungmin onun sesini duyup elindeki kaşığı bıraktı ve oyuncağıyla birlikte çadırdan çıktı.
" Hyunjin? Ne oldu?" İki eliyle oyuncağına sarılıp meraklı bakışlarla sordu. Hyunjin koştuğu için nefeslenirken genişçe gülümsedi. Topladığı çiçekleri arkasında saklamıştı.
" Sana bir sürprizim var!" Seungmin şaşkınlık ve mutlulukla gülümsedi. Oyuncağına daha sıkı sarıldı ve bir adım ona yaklaştı.
" Gerçekten mi?! Nedir?"
" Evet... Benim için gözlerini kapatır mısın?" Seungmin kafasını salladı ve sıkıca gözlerini kapattı. Hyunjin oyuncağına sarılıp gözlerini kapatarak merakla onu bekleyen arkadaşına biraz daha yaklaştı. Yüzünü daha yakından inceleme fırsatına sahip olmuştu. Tombul yanakları, pembenin en tatlı tonlarında olan dudakları, ipeksi kiprikleri, yumuşak ve pofuduk
kahverengi saçlarıyla arkadaşı çok tatlıydı.Yüzünde yayılan gülümsemeden habersiz bir şekilde topladığı çiçeklerden birini küçük çocuğun kulak ardına taktı. Seungmin hissettiği temasla gözlerini açtı. Nazikçe kulak ardındaki çiçeğe dokundu. Masum bakışlarla Hyunjin'e baktı.
Hyunjin'in gülümsemesi küçük çocuğun bakışlarıyla daha da büyüdü. Geri kalan çiçekleri de ona uzattı. Seungmin Hyunjin'in elindeki çiçeklere baktı. Daha sonra oyuncağını yere bırakıp yavaşça Hyunjin'den çiçekleri aldı. Çiçekleri kendi küçük elleri arasında tutarken bakışları Hyunjin ve küçük buket arasında gidip geliyordu.
" Bunlar çok güzel... Teşekkür ederim..."
" Rica ederim... Saçına bayağı yakıştı."
" Sahi mi?" Seungmin tekrardan kulak ardındaki çiçeğe dokundu.
" Evet. Gel, kendin bak." Hyunjin Seungmin'in elinden tutup onu bahçedeki musluğun üstünde duvara asılmış aynanın önüne götürdü. Ayna biraz yüksekte olduğu için Seungmin'in boyu yetişmiyordu. Hyunjin beline sarılıp onu kucağına kaldırdı. Küçük çocuk onun bu hareketiyle şaşırdı ve utanarak elleri arasındaki çiçekleri daha sıkı tuttu. Daha sonra Seungmin aynada kendini görünce yüzünde tatlı bir gülümseme oluştu. Kıkırdadı ve görüntüsünden tatmin oldu. Hyunjin onun küçük kahkahasını duyunca o da kıkırdadı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sahte Evlilik
أدب الهواةDEĞİL ANGST DEĞİL KORKMAYIN!!! DİKKAT! Bu hikayede travma, ölümcül hastalık, psikolojik etkilenmeler, temas yer almaktadır... "Üzgünüm. Seni seviyorum, Seungmin. Ama senin beni sevdiğin gibi değil..."