Gözlerim odadan çıkan kadında oyalandı. Kadir'in yeni boşandığı karısı Derya hanımdı. Masama doğru yöneldiğinde yerimde dikleştim. "Bir sorun mu var hanımefendi?" diye sorduğumda kaşları çatıldı. "Derya Hanım'a ne oldu?," alaylı çıkan sesi sinirimi...
"Ben çok yanlış anladım ya... Pardon." Dedi. En sonunda içeri girdiğimizde merdivenlerin ucunda durdu. "Benimle mi kalmak istersin misafir odasında mı? Misafir odası bu katta, benimki en üst katta." Ona cevap verme gereği duymayadan merdivenlerden çıkmaya başladım. En üst katta tek bir oda vardı, öyle ki merdivenin sonunda koridor değil, direkt bir kapı karşılıyordu. Onun da peşimden geldiğini adım seslerinden anladım...
İçeri girdiğimde hemen bir yatak beni karşıladı. Yuvarlak, büyük pencere yatak başlığının üzerindeydi. Yatağın sağ tarafında büyük bir gardrop vardı, gardrobun yanında banyo olduğunu tahmin ettiğim ahşap kapı bulunuyordu. Yatağın yanında deri bir koltuk duruyordu fakat odanın en dikkat çekici yanı, üçken şeklindeki tavanı boydan boya kaplayan aynaydı. İçeri girdiğimde hayranlıkla etrafı süzüyordum, Kadir de bunu fark etmişti.
"İstersen senin odan olsun, bu kadar beğendiysen..." Dedi. Alayla çıkan sesine karşılık kaşlarımı yalandan çattım. Daha sonra aklıma gelen gerçek ile gülümsedim. "Benim sayılır zaten." Böyle düşünmemi beklemiyor olacak ki bir an bocaladı fakat hemen toparladı. "Madem öyle, ben çıkayım sofrayı hazırlayayım, sende kıyafetlerini yerleştirirsin," Dedi ve güldü. "Odana."
Kapıyı açıp çıkacağı sırada açılan kapıdan içeri giren İnci ile trip atarmış gibi ona baktı.
"Sende sattın beni iyice ama, neyse." Kadir odadan çıktığında bende eşyalarımı yerleştirmek için valizd doğru ilerledim. İnci de beni takip ediyordu. Onun bu haline gülerken bir yandan da dedikodu moduna geçiş yapmıştım.
"Senin bu baban da çok kıskanç be İnci." İnci beni onaylamış olacakki hafifçe bacaklarıma sürtündü. Bende o sırada eşyalarımın yarısını yerleştirmiştim. Yeni kıyafetler alırım diye düşündüğüm için fazla birşey getirmemiştim. Elimdeki geceliği dolaba koyacağım sırada sırıttım. "Bu geceliği her gece giyineceğim ve baban deli olacak İnci. Bak gör, nasıl pişman ediyorum onu."
O sırada aklıma bir soru düştü. Sahi, biz ne zaman çocuk yapacaktık?
••• Ay hellü. Biliyorsunuz ki ara vermiştik, hâlâ aradayız. Ben yazdıkça paylaşacağım fakat belirli bir süre veremem, sizi de bölümsüz bırakmak istemediğim için kısa da olsa paylaşıyorum.
Sanırım Adana'da deprem olmuş, umarım iyisinizdir. Geçmiş olsun ve çok dikkatli olsun lütfen, Allah'a emanetsiniz <3 GÜNCELLEME Medya gözükmüyor sanırım buraya da koyayım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
