#គូរដណ្តឹងសម្អប់

Part 6: រើសអើង

#នៅក្រោមអាគារ

<អាគុកនោះដូចជាគូរដណ្តឹងបស់អែង> យេដូ ក្រលេកឃើញរាងតូចដែលកំពុងតែងានសៀវភៅតែម្តងអែង

<ហាស៎ ពិតជាកំប្លែងពិតមេនណា> ប្យូម នៅតែបន្តការសើចដដែល

<......> ជុងគុកនៅតែមិននិយាយអ្វីសោះភ្នែកចេះតែសម្លឹងទៅអ្នកម្ខាងទៀត រួចគេក៏ដើរទៅទីនោះតែមិនដល់ពេកនោះទេ រំលងតែពីបង់ដល់កន្លែងរាងតូចអង្គុយហើយ

<យើងឆ្ងល់ណាស់ សង្ហាដូចជាអែងមិនគួរណា មានគូរដណ្តឹងបាត់យើងនៀក ពិតជាស្តាយចំពោះអូនៗដែលប្រាថ្នាចង់បានអែងដល់ហើយអាគុកអើយយើងវាស្តាយពិតមេនណា> ប្យូម គេនិយាយចេញមកដូចជាចង់រាងតូចឮការសន្ទនារបស់ពួកហើយ ព្រោះរាងតូចអង្គុយនៅលើបង់មិនឆ្ងាយពីពួកគាត់ប៉ុន្មានដែរ

< មិនដឹងថាប៉ាម៉ាក់ យើងពួកគាត់គិតអ្វីនោះទេ> ជុងគុក នាយមិនយល់ទល់សោះ

<អែង ណាបើតាមយើងគិតមិនខ្វះទេស្រីដែរតាមស្រឡាញ់អែង តែបែបជា....>  យេដូ

<គូរដណ្តឹងអែងជាមនុស្សប្រុសហើយថែមទាំងមើលមិនយល់ទេ> ប្យូម

<គិតទៅ កូនអ្នកស្រែចឹងមេនគ្មានការ updateទល់តែសោះ> យេដូនៅបន្តនិយាយដដែល

<តស់ អាគុកយើងដូចធំក្លិនចំហាយកូនអ្នកស្រែមិចមិនដឹងទេអែង> យេដូ មិននិយាយតែមាត់តែ ធ្វើកាយវិការយកដៃមកខ្ទប់ចម្រុះអីណា(ប្រូទាំងពីរក្នុងនេះណាបើនៅក្រៅប្រហែល🥬🥬បស់adminមិនខកចរិតចេញមកមិនគួរឲស្រឡាញ់សោះ🙄🙄)

<អឺ តស់ ទៅ ហាស់ហា៎> ពួកគេក៏ដើរទៅធ្វើមិនដឹង

<អ្ហឹក..អ្ហឹក ...ហេតុអ្វីទៅចាំបាច់រើសអើងកូនអ្នកស្រែដែរ > ថេយ៉ុង មុននេះខ្លួនខំទប់ទឹកកភ្នែកកុំឲហូរស្រក់ចុះ ខ្លួនពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ គេនិយាយមើលងាយគូរដណ្តឹងនាយហើយនៅសើចបានទៀតមិនគិតថាជួយការពារខ្លួនតែនេះ នាយមិនសម្បីតែខ្វល់ផង

<ចាក់អេ ...នេះថេយ៍កើតអីបានជាយំចឹង> ដេហា

<គ្មាននរណាធ្វីអ្វី ខ្ញុំទេមិចធូលីចូលភ្នែកទេតើស៎> ថេយ៉ិង ខំនិយាយបន្លប់