19: Yalnız Kalmak İstiyorum

338 41 8
                                    


Alaz'ın mesajından sonra koşarak terasın olduğu kata çıktım. Etraf karanlıktı bu yüzden görmek için telefonumun fenerini tutuyordum. 

"Alaz!"

Terasa çıkan koridorun ortasında durdum ve Alaz'ı bulmak için etrafımda döndüm. Kimse yoktu. Adını seslenmeme karşılık da bir cevap alamamıştım.

Sonra aklıma Ece'ye bir şey olmuş olabileceği geldi. Terasa çıkmış ve kendine bir şey yapmış olabilir miydi?

Aklıma gelen korkunç düşünceler ile birlikte kendimi terasa attım.

"Alaz!"

Ama terasa çıktığımda karşılaşmayı beklediğim manzaradan çok farklı bir manzara karşıladı beni.

Karşımda kocaman bir projeksiyon, önünde de tıpkı geçen gün burda yaptıkları gibi koltuklar dizilmişti. O günden hiçbir farkı yoktu görünürde. Tek bir şey hariç... o da bizden başka kimsenin olmamasıydı.

"Asi."

Adımı seslenmesi ile bakışlarımı etrafı incelemekten ayırıp ona döndüm.

"Geberteceğim seni!" Dedim ve hızla yanına ulaşıp göğüsünden sertçe ittim. "Ödüm koptu benim burda!" Bir daha ittim. Gözlerimden ardı arkası kesilmeden yaşlar süzülüyordu.  "Bir şey oldu sandım!" Sonra bir daha. "Kendine bir şey yapacaksın sandım ya ben." Dedim bu sefer güçsüzce iterek. 

"Asi..."

Şimdi ise gözlerinin içine bakıyordum. Yüzünde "ne yaptım ben" dercesine pişmanlık vardı.

"Amacım seni korkutmak değildi. Özür dilerim. Ben... ben sadece sana sürpriz yapmak, o günü telafi etmek istemiştim. Hatalıyım yaptığımdan biliyorum ama böyle olacağını, bu kadar endişeleneceğini düşünemedim. Gerçekten çok özür dilerim."

Konuşurken yaklaşıp gözyaşlarımı silmek için yeltendi ama tepkimden çekinip vazgeçti.

Söylediklerine cevap vermek hiç içimden gelmiyordu. Biraz önce aklıma dolan o ihtimallerin etkisinden çıkamıyordum. Böyle bir şey sürpriz yapmak için nasıl yapılırdı hala aklım almıyordu.

"Bir şey demeyecek misin?" Onunda gözleri dolu doluydu ve ne cevap vereceğimi sabırsızlıkla, aynı zamanda da korkuyla bekliyordu.

"Biraz yalnız kalmak istiyorum. Sonra konuşuruz." Dedim ve bir şey demesini beklemeden terastan ayrıldım, kütüphaneden eşyalarımı topladım, evin yolunu tuttum.


•••

Galiba ara vermek için tam yerini buldum 😬 haftaya vizelerim var ve bitene kadar bölüm atmam diye düşünüyorum. (Tabi belli olmaz sağım solum atabilirim de.)

Cargo Agent - AsLazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin