Rekindled Love

CHAPTER : EIGHT

Alina's POV

"Can I borrow your plane?" I asked.

It's been several weeks since that incident happened, and it's also been several weeks since I've been trying to avoid that lawyer for reasons I don't know—and don't want to know. Basta ayokong alamin dahil hindi naman ako tanga o ewan para hindi ko malaman kung bakit ako nagkakaganito, kung bakit ko siya iniiwasan pagkatapos ko silang makita sa cr nu'ng gabing iyon.

Hanggang ngayon din ay tumatatak sa isip ko ang sinabi ni Leticia na papatunayan niya ang sarili niya sa akin. I accepted it not because I want her back or something, it is because I want to ease this heavy burden that I've been carrying for years. Mahal ko si Leticia pero may kung ano ang bumabagabag sa akin, pagkatapos nang makita ko ang mga emosyon na sumagi sa mga mata niya.

Love does not fill her beautiful eyes, but rather regret, sadness, confusion, and a sense of guilt—but for what?

In the three years we've been together, Leticia has never really opened up to me; it's always just been me sharing. It's as if she's hiding something from me that she doesn't want me to know. When her warmth touch my flesh, is not the same as that night. Nakainom man ako pero hindi ako nakakalimot ng pakiramdam, nang nangyayari oo.

"Sabi ko naman sa'yo diba, hindi mo na kailangan magpaalam para hiramin 'yong private plane ko dahil kung ano ang akin, sa'yo na rin." Wika ng sa kabilang linya.

Napabuntong hininga naman ako, kaya ko lang naman siya tinatanong dahil nagbabalak akong umuwi ng Iloilo para bisitahin si Lola Carlita, huling bisita ko sa kaniya ay noong sampung taon palang ako. "Kahit na. Alam mo naman rason ko diba?" Muling tanong ko sa kaniya.

"Liefde? who are you talking to?" I heard a voice behind the line that I think is her wife. Bilib din ako sa pinsan kong 'to e. Paano niya nakuha si Miss Montemayor at napabaliw niya sa kaniya. Kung iisipin wala sa isip ni Yanna ang magkaroon ng girlfriend or what pero nagkaasawa dahil way back on our highschool days she experienced her biggest heartbreak which lead her to not commit to anyone.

I think the name of her ex crush is Jamaica? I forgot something like Orquesa.

"Si Alina lang, demonyita at p'wede ba magsuot ka naman ng damit!" Napalayo ko sa tenga ang phone ng sumigaw ang isang 'to.

Hindi ko nalang hinintay ang sagot niya at binabaan siya ng tawag. "Hatid na ba kita?" I glanced to my left when he spoke. It was Marcus, who had been waiting for me for a while, and he also volunteered to take me to the airport. And yes, I just decided to go to Iloilo, because, as Yanna said, the firm would still run fine even without us.

"Yes please," I muttered as I keep my eyes focused on the road.

Alam naman ng mga kaibigan ko na aalis ako ngayon and they want to take me to the airport pero hindi na ako pumayag dahil knowing Aelliana, baka sumama pa sa akin 'yon at segundahan pa ng grupo.

"We're here,"

"Thank you, Marcus," Saad ko sa kaniya at bumaba ng kotse niya, tinulungan naman niya akong kunin ang mga gamit ko sa likod. Isang maleta at duffle bag lang naman dala ko dahil isang linggo lang naman ako magbabakasyon doon o depende pa kung gugustuhin ko.

"You are always welcome, hatid na rin kita sa loob." Pero bago pa siya na makapaglakad ay pinigilan ko na siya.

"Kaya ko na 'to, Marcus. Alam kong may gagawain ka pa after this." Bumuntong hininga nalang siya sa sinabi ko at wala nang nagawa kundi ang yakapin nalang ako. This habit of him still hasn't gone.

"Take care okay? Just call me if you need something I won't hesitate to follow you if anything happens to you there." I smiled and nodded my head as response. Nagsimula na akong maglakad papasok sa loob.