Bazen donuklaşıyorum. Tek başıma müzik dinlerken bir anda bir yere odaklı kalıyorum. Ardından binlerce soru ; Neden burdayım ? Ne yapıyorum ? Neden iki bacağım var diye sorguluyorum. Kendi vücudum bile uabancı gelebiliyor bazen . Her şey çok değişik geliyor. Acayip hissediyorum. Sadece acı çekmek istiyorum. Arkadaşlarımın beni umursamadığını düşünüyorum bazen. Kendimi asosyal yapmaya çalışıyorum çoğu zamanlarda. Tek başına takılıp etrafımdakilerin ne düşündüğünü önemsemeden hiçbir şey düşünmeden sadece yalnız kalmak istiyorum fakat bunu hiç bir zaman başaramıyorum. Ne zaman öyle olmak istesem bunun için girişimde bulunsam bir şey oluyor ve ben eski ben oluyorum. Bu çok saçma değilmi insanın değişememesi yada değişirken bu denli zorlanması bir tek banamı acayip geliyor ?
Biliyorum bölümler kısa ama yazamıyorum her zaman konu bulamıyorum. Üzgünüm . Vote ve yorum yapanlar canımsınızz :)))) vede profilimde bulunan Black adlı kitabimida okursaniz sevinirim.
