"Ay her gece, yıldızları sayan sevgiliyi gizlice öper."
⋆˚࿔ A Mach İnto Water - Pierce Theveil 𝜗𝜚˚⋆
˚˖𓍢⛲️ִ໋🦢˚
Hayatın, anıların her ne zaman olursa olsun kendini tekrarlar ve dediklerinde yüzlerine gülmüştüm. Bu kocaman gülümseme, gittikçe buruk bir gülümsemeye dönüşmüştü. Hayat her zaman süprizler ile doludur. Ama bu süprizlerin iyi olup olmadığını yaşamın içinde anlarsın. O geceki gibi hissediyordum. Bir o kadar soğuk, bir o kadar da yalnız. Bu yaşadıklarım ne idi..? Bir intikam...? Soğuk havanın her zerresini vücudumun damarlarında hissediyordum. Acıtıyordu. Hemde çok...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun, kabarık siyah bir kraliyet elbisesi ve siyah yeleli bir atla birlikte soğuk ama berrak bir yerde yürüyordum. Üzerimde uzun bir pelerin vardı. Başım ise kapşonu ile kapatılmıştı. Etrafım her adımımı izleyen kargalar ile çevriliydi. Her adımımda ak olan kar gittikçe allaşıyordu. Gittikçe bir göle yaklaşıyordum. Kan gölü. Derin yuvarlak bir oyukta birikmiş kan gölüne yaklaşıyordum. Sert rüzgarın esmesi ile birlikte kapşonum açılmıştı. Oyuğa yaklaşıp derinlerine baktım. İlk gördüğüm şey kendi yansımamdı. Fakat dikkatimi verdikçe derinlikte çığlık atar pozisyonda can vermiş insanları görüyordum. Bu kanlar onların kanından oluşan bir göldü. Ürkerek geri bir adım attım. Arkamda hissettiğim beden ile bir çırpıda arkamı döndüm. Bu yine o'ydu. Taehyung. O da üstünde kraliyet takımı ile yanımdaydı. Bana gülümsüyordu. Ama bu gülümseme önceki gülümsemelerinden farklıydı. Gözündeki öfke gittikçe artıyordu. Beni omuzlarımdan tutup göle itmişti. Geri yukarı çıkmak için ne kadar yüzmeye çalışsamda göl beni içine çekiyordu. Çok sıcaktı. Kanın sıcaklığı bedenimi yakıyordu. Göz bebeklerim yanmaya başlamıştı. Gözlerimi kapatmadan önce gördüğüm şey gölün üzerinden benim dibe batışımı izleyen bir Taehyungtu. Gözleri her zamanki gibi keskin ve derin bakıyordu. Belki de burası da gözlerinin baktığı kadar derindi...
...
Gözlerimi hızlıca açarak uzandığım yerden doğruldum. Üstümde geceki beyaz saten elbisem vardı. Hızlıca etrafıma bakarak nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum. En son Taehyung... Siktir. En son merakıma yenik düşerek salaklığıma ormana girmiştim. Başımdaki ağrı çok fazlaydı. Ormanın girişinden uzakta gibi görünüyordum. Etrafta kimse yoktu. En son bir kadın yerde yatıyordu. Yavaşça ayağa kalkarak elbisemdeki toz toprağı sildim. Cildim buz gibiydi. Çırıl çıplak ormanın ortasındaydım. Hemde tek başıma. Bir katille. Ağaca tutunarak ileri doğru adım attım. Telefonumda yoktu. Her şeyimi almıştı. Ormanın içinde güneye doğru yürümeye başladım. Nerede olduğum hakkında bir fikrim yoktu ama deneyip görmekten zarar gelmezdi. Ellerimi omuzlarıma koydum ve azda olsa ısınmaya çalıştım. Bir şeyler yaşamış gibi hissesiyordum. Bir göle düşüyordum. Beni biri itiyordu. Taehyung. Rüyamada girmişti. Neydi bu... Her şey üst üste geliyordu. Bir günümü bile mutlu bitiremiyordum. Olan yine olmuştu. Yine yalnız ve soğuktum. Bu hayatımın döngüsüydü sanırım, başında ve sonunda kendini tekrarlamıştı.
