"Ne saf, ne temiz. Senin karanlık yüzün ben olacağım."
⋆˚࿔ 911 - Ellise 𝜗𝜚˚⋆
✧˚ ༘ 🌚🕯️ ⊹₊⋆
Son sınavımı öğretmenime yollayıp e-mail'i kapattım. Yine ders çalışmak için kütüphanedeydim. Ama bu seferki dersim farklıydı. Korede yaşanan cinayetler ile ilgiliydi. Bağlantılı olup olmadıklarını gerçekten merak ediyordum. Hepsi bir yıl aralıkla, aynı gün gerçekleşiyordu. Bunların hepsinin bir bağlantısı olmalıydı. Merakıma yenik düşmüş araştırmaya başlamıştım. Kütüphanede sadece birkaç liseli grup vardı. Akşam saat 21:06'ydı. Üç saate yakındır burdaydım. Üç gündür o'nunla konuşmamıştım. Sadece Hana ile konuşuyordum. Üç gündür rüyalarımda da görmedim onu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kütüphaneden çıkmış kore sokaklarında yürüyordum. Etraf saat daha dokuz olmasına rağmen, kalabalığın sesi dinmeye başlamıştı. Sadece işten çıkmış eve yetişmek için taksi bekleyen, ıslanmamak için üstlerine ceketlerini geçiren insanlar vardı. Bense elimde kitabım, omzumda çantam ile eve doğru yürüyordum. Sokakta yanıp sönen lambalar, gürleyen hava ve hafif hafif ağlayan bulutlar çok güzel bir ambiyans yaratmıştı. O'nu merak ediyordum. Hana'ya sorduğumda bir takım işleri olduğunu söylüyordu. O'nu görmek istiyordum çünkü benim için iyi bir arkadaştı, önem taşıyordu. Arkadaş. O geceki şeyden sonra -ne olduğu hakkında fikrim yok- öptüğü yerde kızarıklık oluşmuştu. Gerçekten öyle bir şey olmadığından emindim fakat bu iz direkt beni öptüğü yerdeydi. O anı hatırladığımda oram daha çok kızarıp karıncalanıyordu. Hana ile bu olanları paylaşmadım. Ama ona eskisinden daha çok güveniyordum. Birinin kolları arasında ağlamak çok güzel bir hismiş.
Şiddetini arttıran yağmur adımlarımı hızlandırdı. Çantamı başımın üstüne tutmaya başladım. Etraf daha sessizleşmişti. Önünden geçtiğim bir çıkmaz sokak beni kendine çekiyordu. Bu çekim fiziksel değil ruhsaldı. Oraya gitmemekte kararlıydım ama bakışlarımı ordan ayıramadım. Sokak tamamen eski, taş örmeydi. Eski iki binanın arasında kalan çıkmaz sokak nem yüzünden yosunlanmıştı. Taşların arasını yeşil yosunlar bağlamış, üzerlerini onlarla uyumlu küfler süslemişti. Zeminde aynı şekildeydi. Arıtma borusunun başında ölü bir fare, etrafında ise kara hamam böcekleri vardı. Yağmurun şiddetlenmesi ile deliklerine kaçmışlardı. Sokak öylesine bir çekime sahiptiki, yanından geçip gidememiştim bile. Sokağın derinliklerinde ne olup bittiğini öğrenmek istiyordum. Ama bu düşünceden çıkmam gerekiyordu. En son merakımdan neler olduğunu herkes biliyordu.
"Min Seo?"
Arkamda adımı seslenen kişiye sendeleyerek baktım. Aklım hâlâ oradaydı. Jimin arkamda şemsiyesi ile dikilmişti.
