Darklight-Draco Malfoy

Sözlerden Kaçmak

Selam Ballarım nasılsınız? Bölüme başlamadan önce oy ve yorum atarsanız çok sevinirimm ve vee bölümün altında bir duyuru var ona dikkat kesilirseniz iyi olurr

Bu kaçık kadın daha fazla saçmalamadan elimi ondan hızla ve sinirle çektim.

"Ellerinizi çekin üzerimden Profesör! Söylediğiniz herşey tamamen saçmalık! Ve dersiniz de!"

Bağırmama karşılık olarak bütün sınıf ve Malfoy'un şaşkın gözleri bana döndü. Beklemiyorlardı.

"Ama Bu hayatını çok fazla derinden etkileyecek Diana! Bana güven-"

İç çektim ve sözüne keserek konuşmaya başladım. Kehanet dersine ne kadar inanmasam ve saçmalık olarak görsem de korkuyordum..Ya söyledikleri doğruysa? Ya gerçekten birşeyler olursa? Hazmedemezdim.

"Hayatımı etkileyecek bir şey yok! Senden rica ediyorum..rica ediyorum Sus Profesör Trelawney. Devamını getirme,öğrenmek istemiyorum."

"Peki peki..evet sevgili Slytherinliler? Devam edelim..sıradaki? Gönüllü olarak var mı?"

Sarışın bir kız elini kaldırdı ve Trelawney bunu görerek onun yanına doğru gitti. Nihayet..

"Evet evet..geliyorum Alexa, takdir ettim."

Sıkıntıyla önüme döndüm ve kafamı eğdim.

Malfoy'un üstümde olan bakışlarını hissedebiliyordum,aynı soğuk ve sert ifadesi ve biraz şaşırmıştı. Bana bakmadan konuştu.

"Hayatımda senin kadar korkak bir insan görmedim Black."

Beklemiyordum,ağır gelmişti. Kaşlarımı çattım ve ona baktım ve cevap verdim.

"Ne? Yine ne saçmalıyorsun sen Malfoy?"

"O kadar korkaksın ki Trelawney'in söyleyeceği tek olumsuz kelimeyle bitersin,yıkılırsın. Korkak ve bencilsin,diğer insanlar nelerle mücadele ediyor? Sense sadece yaşamaktan korkuyorsun."

Malfoy bunları söylerken o kadar acımasız,o kadar sert bir şekilde konuşmuştu ki içimde bir şeyler kopmuştu,kalbim acımıştı o an. Sanki hasarlı bir köprüden hızlı bir şekilde geçerken bir tahtası kırılmıştı ve aşağı düşmüştüm,suya batmıştım. Basit bir cümleydi,belki bu kadar üzülecek birşey yok diyebilirsiniz ama öyle değildi. Haklıydı ben korkaktım,bunu kabul ediyorum. Ama zoruma giden şey onun benim hakkımda haklı olmasıydı.

Duraksadı ve devam etti.

"Düzeltiyorum,Daha hiçbirşey yaşamadan,duymaktan korkuyorsun. Çok acınasısın Black."

Sinirlenmiştim,o haklıydı. Kendimi o kadar sıkmıştım ki çenem acıyordu. Duygu yoğunluğuyla beraber sesim değişmişti. Gözlerim dolu değildi veya ağlamıyordum ama yüz ifadem ağlamaklıydı. Hafif yüksek bir ses tonuyla konuştum.

"Senden nefret ediyorum Malfoy!"

Malfoy bana iğrenirmişçesine baktı ve beni baştan aşağı süzdü.

Hafif yaklaştı ve cevap verdi.

"Ben senden daha çok nefret ediyorum Black."

.

.

.

.

Dersin bitmesiyle birlikte eşyalarıma odaklanmış onları topluyordum. Dünya ile bağım kopmuş gibiydi,sadece eşylarıma odaklanmıştım.

Ta ki birinin gelip koluma dokunmasına kadar.

İrkildim ve o kişiye baktım.

Pansy'idi.

Düşündüğüm kişi değildi,korkmama gerek yoktu.

"Dünya'dan Diana'ya! Deminden beri sana sesleniyorum Diana nerelere gittin?"

"Ah..duymamışım Pansy üzgünüm."

"Önemi yok. Sadece söyle bakalım? Ne düşündüğünü?"

"Yok birşey,sadece dalmışım o kadar. Gidelim mi?"

"Öyle diyorsan..hadi gidelim."

Sınıftan çıktık ve koridorlarda yürümeye başladık..

-Dersler bittikten sonra-

Harry,Hermione ve Ron ile bahçede oturuyorduk. Onlar konuşuyordu ben ise onlari dinliyordum,yani..tam olarak olmasa da dinliyordum.

"...Değil mi Diana? Ahahahahah,Diana?"

Onlar gülüyordu hafif şaşkın bir ifadeyle baktım.

"Ha?"

Üçü de bana eski yüz ifadelerinden oldukça bağımsız bir şekilde baktılar.

"Hı-hı,evet evet.."

Hermione birşeyler anlamışçasına bana baktı.

"Noluyor Diana?"

Hemen kendimi düzeltip,gülümseyerek konuştum.

"Birşey olduğu yok Herm. Herşey gayet güzel."

Ron kafasını iki yana olumsuz bir şekilde sallayıp lafa atıldı.

"Birşeyler olmuş Diana. Bizden birşey saklıyorsun,değil mi?"

Yutkundum ve hafifçe kaşlarım çatık güldüm.

"Sizden ne saklayabilirim Ron? Ne saçmalıyorsun?"

"Bana da pek öyle gelmedi Diana. Seni en iyi ben tanırım."

"Birşeyim yok Harry. Gayet iyiyim. Kapatırmısınız konuyu."

Üçü de birbirine baktılar sanırım kabullenmeselerde konuyu kapatmaya karar vermişlerdi.

Konuşmaya devam ettik ve sohbete arada bende katılıyordum.

Bir süre sonra onlar hâlâ konuşurken Gözüm Malfoy'a kaydı. Bahçe duvarına yaslanmış arkadaş grubuyla konuşuyordu yanlarında Astoria ve onun ihanet ettiği o arkadaşı da vardı, hafif bir şekilde konuşurken güldü.Ben ona öfkeyle,çenemi kasarak ve hafif iğrenmiş bir şekilde bakarken o da bana baktı ve göz göze geldik.

Sınıfta söylediği sözler bana çok ağır gelmişti. O yüzden onu gördükçe sinirlerim bozuluyordu,bundan dolayı bir bakışmaydı bu.

O kesinlikle hiçbir şeyi haketmiyordu. Kesinlikle.

Bana baktı ve o meşhur kaş hareketini yaptı. Bakışlarının benden aşağı kalır yanı yoktu.

Bir süre birbirimize öfkeyle baktıktan sonra gözlerimi çektim ve önüme dönüp Hermione'lerin konuşmasını dinlemeye ve sohbet etmeye devam ettim..

Merhaba ballarımm uzun zaman sonra bölümü yazıp attım. Belirtmek isterim ki artık oy sınırları olacak ve oy sınırları dolmadan bölüm gelmeyecek çünkü bölümlere çok fazla oy gelmiyor,okunmasına rağmen ve sizden isterim ki kitabı yayarsanız çok mutlu olurum umarım iyi yerlere ulaşırız
Oy sınırı:
25
Sevgilerle Diana Black'iniz..
🖤