ne alaka abi? | barsem

2

sonraki sabah.

📳📳📳

Bertuğ:
baristan aciklama bekliyoruz
nereye kactin kutlama sonrasi

Emirhan:
Pastamı yemedin, kırıldım 😥

Arda:
pasta sevmiyordur belki abi
kırılma hemen

Kerem:
yo seviyo
geçen benim doğum günümde
sadece pasta yemek için gelmişti

Abdülkerim:
hadi seninkine pasta yemek için geldi benim kızın doğum gününe gelirken içecek de almış diyo ki bu pasta ile çok iyi gidiyor
zaten kıllanmıştım pastayı neli sipariş ettiniz diyince

Emirhan:
sağolun
beni sevmiyor yani

Kerem:
Estağfurullah kardeşim, kim bilir yine neye sinirlenip antrenman sahasına gitti

Merih:
Toplandınız koskoca adamlar Barış'ı mı arıyorsunuz
sıfır takım duygusu
barış çoktan uyanmış antrenmana başlamış
sizi bekliyoz

bertuğ yazıyor....
kerem yazıyor....
kenan yazıyor...
Merih:
Bahanelerinizi sonraya bırakın
Yazmayın bir şey koşun
Kerem Semih'i de alıp gelsin diyo Barış
(kerem ❤️)
Sanırım hâlâ uyuyormuş Semih?
(emirhan ❤️)

Emirhan:
Ben alıp gelirim, uyuyor hâlâ.
Görüşürüz antrenmanda.
(kerem ❤️)

📵📵

"Uyuyan güzel de buradaysa eğer sağdan koşmaya başlayalım." dediğinde Merih abi kime söylediğini tahmin etmiş, kafamı kaldırıp kapıdan giren Semih'e bakmıştım. Hâlâ uykulu olduğunu fark ettiğimde gülüp Merih abinin bizi yönlendirdiği yere yürümüş, Semih'in yanında durmuştum. Dün kutlamada birden açığa çıkan öfkemi gece geç saatlere kadar antrenmanla atsam da kendime arkadaşımı diğer arkadaşlarından kıskandığım için sinirliydim. Çok çocukça bir haraketti, yaşım kaçtı? 13 mü? Bu salak tavrımı ondan gizlemek için çaba harcamam gerektiğini fark etmek de modumu düşürmüştü. "Dün akşam sana pasta getirmiştim ama çok odaklanmıştın abi." diye benden önce söze başladığında Semih kafamı ona doğru çevirdim. "Niye çıktın yemekhaneden? Yemek isteseydim kalırdım." salak barış. S A L A K. kafasında kırsaydın bi de tabağı, bu ne hiddet? "Pastayı seviyorsun diye getirmiştim ama sonra bozmak istemedim." verdiğim cevabın absürtlüğünü fark etmesine rağmen bozuntuya vermeden konuşmasına karşın gülümsedim. Saçlarını karıştırdım. "Sağol kardeşim, zahmet etmeseydin diye demiştim. yanlış anlama." diye olayı toparlamaya çalıştım fakat henüz Semih bir şey diyemeden topların başına geçmemiz söylendiğinde en başından belli olmuş şekilde iki gruba ayrıldık. Semihle uzaklaşmamız böyle olmuştu.

Arda ile karşılıklı paslaşıyorduk, antrenmanın son saatleriydi ve ikimizin de sıcak bir yemeğin hayalini kurduğu o kadar belliydi ki. Arda'nın attığı pası kurtarmaya çalışmış, ayağımın yanından kaçırmıştım ama top arkamdan tekrar Arda'ya doğru gittiğinde arkama dönüp bakacakken Semih'in omzuyla omzumu itmesine gülüp onun omzuna kolumu atıp kendime çekmiş ve şakağına öpücük bırakmıştım.

"Fena yoruldum." diye söylenerek yanımıza geldi Arda. "Bende de durumlar aynı" dedim bir yandan hâlâ sıkı sıkı Semih'i tutuyor diğer yandan bize doğru yaklaşan Kenan'ın imalı bakışlarına bakışlarımla karşılık veriyordum. Bu iki yerden bitme, yani Arda ile Kenan, son zamanlarda üzerimde kurdukları garip baskıyı anlamıyordum. anlamamazlıktan geliyordum.