part 2
"ရှင် ပျို့ အဖေကိုဘာလုပ်မို့လဲ ပျို တောင်းပန်နေရင်ကျေနပ်လိုက်ပါတော့"
"မကျေနပ်နိုင်ဘူးကွာ မင်းတို့သားအဖကိုသတ်ပီးမှကျေအေးနိုင်မယ် ချယ်ရီပျို မင်းငါနဲ့လိုက်ခဲ့"
"ဟင့်အင် ပျိုမလိုက်..."
ချယ်ရီပျို သူ၏စကားမဆုံးခင်ပွေ့ချီခံလိုက်ရတာကြောင့် လန့်သွားကာ
"ပျို့ ကိုဘယ်ခေါ်သွားမို့လဲ အောက်ချပေးပျိုပြောနေတာမကြားဘူးလား အောက်ချပေးလို့"
"မင်းစကားနားထောင်ရအောင်ငါကမင်းကျွန်
လား ချယ်ရီပျို နားငြီးအောင်မလုပ်စမ်းနဲ့ ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ခဲ့"ဒီလူရဲ့ အသံက ဆောင်းတွင်းမှာတိုက်ခတ်သည့်လေထက်ပိုပီးအေးဆက်ကာ ကြောက်စရာကောင်းနေသည်မို့ ပျို သူခေါ်ရာနောက်သို့လိုက်ပါသွားရသည်
ဩဇာသွေးဆက် သူ၏စံအိမ်ရောက်တော့
ချယ်ရီပျို အားကားထဲကနေပွေ့ချီ ပီး အပေါ်
ထပ်ဆုံးတွင် ရှိသောအခန်းတစ်ခန်းထဲသို့ခေါ်သွားခဲ့သည်ထို အခန်းကပိုက်ဆံအပုံလိုက်ထည့်ထားသောအခန်းဖြစ်ပေသည်
ဘုန်း....
"အဲ့မွာ တစ်သောင်းတန်အရွက်တောင်မြင်ဖူးရဲ့လားဆိုတဲ့ ဒေါ်ချယ်ရီပျို အဲ့မှာမင်းရှေ့မှာရှိတဲ့ပိုက်ဆံအပုံလိုက်ကြီးကိုမင်းတွေ့လားတွငါလိုပညာမတက်တဲ့ကောင်ကဟော့ဒိပိုက်ဆံရှာလို့ရတယ်"
"ပျို ပြောခဲ့တာကြာခဲ့ပီလေ"
<ဩဇာသွေးဆက် ပိုက္ဆံ တစ်သောင်းတန်အထပ်လိုက်ထက်ထားသော ပိုက်ဆံတစ်အုပ်ကိုယူကာ ချယ်ရီပျို နားဖြန့်ကျဲလိုက်ပီး>
"မင်းလိုမောက်မာတဲ့မိန်းမမျိုးကို သြဇာသွေးဆက်ဆိုတဲ့ငါက တစ်ယောက်မကဝယ်ယူနိုင်တယ်ကွ မင်းရဲ့ အပျိုဘဝကိုလဲဖျက်စီးနိုင်
တယ်"ပျို သူပြောသည့်စကားအားကြောက်လာတာမို့အတင်းထရုန်းသော်လည်း
"ဟင့်အင်း ပျို့ ကိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေး"
"မင်းကိုအိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးဖို့ခေါ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး မင်းကို ငွေပေးပီ ပျော်တော်ဆက် လုပ်ခိုင်းမလို့ခေါ်ခဲ့တာ"