part 19

13 2 0
                                    

Onze auto moet niet in een garage ofzo omdat mijn broer ons had gebracht. Onze koffers zijn intussen al ingecheckt . Mama en ik kijken nog even rond in de winkels maar kopen uiteindelijk alleen maar een magazine voor mij aangezien ik al heel erg veel boeken meeheb in mijn koffer. Onze nummer van onze bestemming word afgeroepen en we moeten onze identiteitskaart afgeven. Onze handbagage moet in een bakje en we moeten door een machine om te kijken of we iets bijhebben dat gevaarlijk is. Mama is er al door nu ik nog. Gelukkig piep ik niet en mag ik gewoon mijn handbagage weer nemen en verder gaan. Nog een uur denk ik dat we op het vliegtuig kunnen. Maar dat is blijkbaar niet zo . Onze identiteitskaart is al minstens drie keer nagekeken. Na nog een vierde moeten we naar buiten. Buiten moeten we een trap op die naar het vliegtuig leid. Eenmaal in het vliegtuig gaan we zitten. Mama het dichtst bij het raam en ik in de middelste stoel. Iedereen doet hetzelfde als ons. Ik kijk naar mijn voeten en zie mijn handbagage nog staan. Ik doe mijn gordel terug los en zet mijn handbagage in de bakjes boven de stoelen. Snel zet ik me neer want we gaan bijna vertrekken. Er op het laatste nippertje nog een man binnen en zoekt zijn plaats. Aangezien er nog veel plaats is in het vliegtuig kan hij eigenlijk kiezen, maar nee meneer moet weer perse naast mij gaan zitten. Hij legt zijn handbagage in het bakje en gaat zitten. De stewardessen komen en leggen alles uit de nooduitgangen enzo. Het rode lichtje begint te branden en dat betekent dat we onze gordel om moeten doen. Iedereen doet zijn gordel aan behalve mama, de man en ik.  Mama en ik hadden onze gordel al om maar de man nog niet. Hij is blijkbaar ook niet van plan om dat te doen. De stewardessen komen rond om te checken of iedereen zijn gordel om heeft en of de zetels nog recht staan. De vrouw stopt bij de man. "DOET U UW GORDEL AAN MENEER" De man naast mij reageert terwijl de stewardasse  het nog een keer vraagt reageert de man weer niet. Ze neemt dan zelf maar de touwtjes in de handen en neemt de man zijn gordel vast en klikt hem aan zijn andere zijde weer vast. We stijgen op en de man doet zijn gordel weer los. Ik kijk voor me maar zie in mijn ooghoeken dat hij heel erg vies naar onze kant opkijkt. Het lichtje gaat weer uit we mogen onze gordels dus terug los doen. Snel doe ik hem uit en de man loopt naar de toiletten. Op dit vliegtuig zijn er raar maar waar twee toiletten. Ik sta zo snel ik kan op en neem mijn handbagage uit het bakje. Ik zie mama teken doen dat ze die van haar ook wil dus neem ik die ook maar heel erg snel. Ik ga terug zitten en gooi de bagage van mama letterlijk naar haar omdat ik zo snel wil zijn. Ze kan nog net op tijd haar tas vangen voor die haar gezicht raakt. Ik neem mijn oortjes uit mijn handbagage en neem mijn gsm ook nog. Ik unlock mijn gsm en zie op dat moment de man terug uit het toilet komen. Ik kijk of er muziek is die me kan geruststellen en zet het liedje op. Zo hoef ik even niet meer op de man te letten. Even laat ik me los gaan in het verhaal van het liedje en vergeet dat er zo'n rare man naast me zit. Het liedje is al snel gedaan en ik weet weer meteen waar ik zit. Op een vliegtuig naast een wildvreemde man die ook nog eens erg raar is en doet.

--------------------------------------------------------------------------------

heey lieve lezertjes dit is het tweede deel vandaag

dit komt omdat het vorige deel niet meteen op de wattpad wou

misschien komen er vandaag nog delen maar dat weet ik nog niet zeker

hope you like it

comment & vote

jolienxx

Shirley Braun?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu