Shirley Braun?

part 20

Ik kijk op mijn gsm en zoek nog een liedje uiteindelijk laat ik gewoon een playlist afspelen. De muziek die langzaam luider in mijn oren komt maakt me op een of andere manier toch een beetje rustig. Rustig sluit ik mijn ogen en val niet veel later in slaap. Helaas slaap ik niet zo lang door een harde bonk naast mij word ik wakker. Niet te snel open ik mijn ogen en kijk opzij vanwaar de bonk kwam. Ik zie de man weer en weet meteen waar ik ben. De man kijkt geconsentreerd naar zijn tas. Na vijf minuten neemt hij zijn tas op en zet hem op zijn schoot. Hij kijkt in zijn tas en twijfelt blijkbaar om er iets uit te nemen. Hij twijfelt maar een  paar tellen maar steekt toch zijn hand in de tas en neemt iets vast. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken naar hem en probeer zo min mogelijk op te vallen en niet bang te zijn. De man maakt mij echt wel bang maar ik probeer het hem niet te laten merken. Langzaam gaat zijn arm terug omhoog en dus ook zijn hand uit de tas. Ik kijk naar wat er uit de tas komt en langzaam zie ik een klein stukje van zijn hand. Hij haalt heel langzaam zijn hand uit de tas en ik blijf kijken nu kan ik echt niet meer de andere kant opkijken. Zijn hand is er bijna helemaal uit maar nog steeds niets te zien. Langzamerhand beginnen de zenuwen door mijn lichaam te gieren en ik kijk al niet meer uit mijn ooghoeken naar hem maar mijn hele hoofd is nu gedraaid naar zijn kant. Zijn hand komt er uit maar er zit niets in zijn hand. Snel draai ik mijn hoofd terug omdat de man mij aankeek. Mama is ondertussen al helemaal weggedoezeld en licht vredig te slapen. Ondertussen is de man al voor de tweede keer opgestaan en naar de toiletten aan het stappen.  Mijn gsm valt uit en ik zet hem zo snel als ik het merk terug aan. Ik zoek nog een liedje en vind uiteindelijk nog een goed liedje dat ik al eens had gehoord in de uren dat we hier zitten. Mijn ogen sluit ik terug maar val niet in slaap. Ik open uiteindelijk dan maar mijn ogen terug omdat ik toch niet kan slapen. Het liedje is al snel gedaan en de man zit nog steeds heel erg geconcentreerd te kijken naar zijn handbagage. Voor de tweede keer al stopt hij zijn hand al twijfelend in de tas en zijn hand komt weer uit de tas zonder iets in. Het rode lichtje boven ons schiet weer aan. Onze gordel moet dus aan en we zijn al in Canada. De stewardessen lopen weer voorbij en kijken of de gordels vastzitten. De stewardessen komen voorbij ons en degene die onze kant opkijkt ziet dat de man zijn gordel weer niet aanheeft. Ze vraagt om zijn gordel aan te doen maar krijgt geen antwoord en ook de tweede keer als ze het vraagt geen antwoord precies zoals in het begin van de vlucht. De vrouw doet dan de gordel dicht en checkt de rest van de mensen. Ze loopt naar haar eigen plaats en gaat zitten. De man ziet dat ze gaat zitten en doet zijn gordel meteen terug los. We dalen en de man steekt snel zijn hand in zijn tas en neemt er nu wel iets uit. Het lijkt op een plastic zakje. Hij rolt het zakje open en je ziet een poeder inzitten.  Hij neemt een snuifje aan het zakje. In het zakje zit een soort van wit poeder. Mijn hart gaat tekeer als ik doorheb wat het  zou kunnen zijn. Mijn gedachten gaan alle kanten op.

-----------------------------------------------------------------------------------------

heey lieve lezertjes

hope you like it

comment& vote please

jolienxxx