A Love Unforseen

ALU11

"Bakit ba lagi mo akong ginaganito, Mia?!"

Ramdam ko ang pag-init ng gilid ng aking mata. Dama ko na rin ang pag-baon ng kaniyang kuko sa pisngi ko.

"Z-zanthriel nasasaktan ako..." Nahihirapan kong wika.

His grip softened as he looked at my eyes.

"S-sorry, B-bella Mia...I'm sorry.."

He's crying...

"It's not my intention to hurt you, Mia...Please, I'm sorry.." his voice barely above a whisper.

I just ignored him. Hindi ko rin masikmura na tignan ang mukha niya.

"Get out of my room, Keith." malamig na wika ko. I saw his reflection on the mirror in front of me, he's looking at me with his teary eyes. "I'm tired, Keith."

He just nodded before standing up. He exited the doorway and gently closed it.

Nakahinga ako nang maluwag nang tuluyang sinakop ng katahimikan nag kwarto ko. Tanging ako nalang kasi ang tao rito na siyang nais ko.

Gusto kong mag-pahinga.

Mabuti nga at agaran akong sinunod ni Alezanthriel at hindi na nagmatigas pa. Once na tinawag ko siya sa second name niya, alam kong susunod ito sa akin.

Kilala niya naman pala ako. I still got the power, haha!

Napangiti ako sa sariling iniisip. Nag desisyon ako na mahiga na at ipikit ang sariling mga mata.

"U-uhm..."

Naalimpungatan ako nang maramdaman na may humahalik sa leeg ko. Idinilat ko ang mata ko at bumungad sa'kin si Alezanthriel na nakatabi sa akin.

"Z-zanthriel... stop." Pikit mata kong tinulak ang mukha niya dahil sa antok.

"Shh, just sleep, Wife." He whispered on my ear.

Nakaka-lasing ang boses niya. Ipinikit ko ulit ang mga mata ko at hinayaan siya sa ginagawa niya.

Nagising ako na may mabigat na bagay na nakapatong sa tiyan ko. I looked at Zanthriel, sleeping peacefully beside me.

Dito siya natulog?!

It doesn't matter, anyway. Mag-asawa naman kami, it's not a big deal.

Marahan kong inalis ang kamay niya sa katawan ko ngunit malakas ata ang pakiramdam niya't binalik ulit ito. Wala akong magawa.

"H-hey..." I tried to wake him up.

"Hmm..." he just moaned, mukhang puyat siya.

"I need to get up, Zanthi. Mag ba-banyo ako."

With that, he gently took his arm para pakawalan ako. Agaran akong tumayo para sana tumuloy sa banyo nang maramdaman ko ang kamay niya sa balikat ko.

Bumangon na rin pala ito.

"Saan ka?" I asked him.

"Sasamahan ka."

WHAT?!

Nanlalaki ang mata kong hinarap siya.

"Ano? bakit?" tanong ko.

"Bakit? masama ba." Wika niya at nauna pa nga sa banyo.

"Maliligo ako, labas." suway ko sakaniya.

"Sasamahan nga kita!" parang batang aniya.

"May shoot pa ako! pag ako na-late babatukan kita!" sigaw ko rin sa kaniya.

Masakit sa tenga ang echo dahil nasa loob na kami ng banyo.

"Are you shy? nakita ko na lahat 'yan. Kaya huwag ka nang mahiya." aniya na nakataas ang gilid ng labi.

"Gago." wika ko bago magsimulang maghubad.

"T-teka! b-bakit ka naghuhubad sa harap ko?!" angal ni Alezanthriel sa likod na ikina-lingon ko.

"Malamang! maliligo nga ako, eh. Akala ko ba sasamahan mo ako?" kumunot ang noo niya.

"Sasamahan nga! pero bakit kailangan mong mag-hubad sa harap ko?! may balak ka ba na-"

"Gago! lumabas ka na nga!" inis na wika ko sakaniya.

"Hey, Wife... I'm just kidding, eh..." parang batang aniya.

Tss.

Why is he acting cute? akala ko ba mafia boss siya?