ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းများထွက်ရန် တစ်ရက်အလို
ငယ်ငယ်မနက်ဖြန်အတွက်ရက်တွေအရမ်းခုန်နေမိသည်။ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံကြည်ပေမယ့်အနည်ူနဲ့အများတော့ရင်ခုန်ရတာပဲမလား။
"ငယ်ငယ်"
"ဗျာကိုကြီး"
"စိတ်မပူပါနဲ့ငါ့တုန်းကလည်းအဲ့လိုပဲမင်းကငါ့ရဲ့ညီပဲငါ့လောက်တော့တော်ရမှာပေါ့မဟုတ်လားဟားဟား"
"ကျွန်တော်ကကိုကြီးထက်တောင်ပိုတော်ချင်တော်နေဦးမယ်မနက်ဖြန်စောင့်ကြည့်နေနော်ကျွန်တော်အနည်းဆုံး၂ဘာသာပါကိုပါစေရမယ်"
"အွန် ကြည့်ကြသေးတာပေါ့မပါရင်တော့လက်သီးနော်ဟေ့ကောင်"
"ကြည့်ကြည့်ဘယ်လိုကြည့်မလဲကြိုက်တဲ့ဘက်ကကြည့်နော် ဟွန့်"
ထိုအချိန်တွင်
"လွှမ်း"
"အေးပြော"
"ငါနဲ့ခဏလောက်လိုက်ခဲ့စမ်းပါ"
''ဘယ်လဲကွာမင်းက"
"လာပါဆိုကွာ"
"အေးအေး ငယ်ငယ်ကိုကြီးဟိုကောင်နဲ့လိုက်သွားဦးမယ်အဖေနဲ့အမေမေးရင်ပြောလိုက်ဦးနော်"
"ဟုတ်"
ညပိုင်းတွင်
ငယ်ငယ်တွေးရင်းတွေးရင်းနဲ့ပင်ရင်တွေခုန်လာကာလုံးဝအိပ်မပျော်နိုင်ပါ။
ဖေဖေနဲ့မေမေကလည်းဒီလိုပင်။ဒါကြောင့်ငယ်ငယ်အိမ်ရှေ့ခန်းထဲထွက်ထိုင်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။နာရီကြည့်တော့ည ၁၂ခွဲ
မီးကလည်းပျက်နေသေးသည်။ဒါကြောင့်ငယ်ငယ်အားသွင်းမီးလေးကိုကိုင်ကာထွက်လာလိုက်တော့အိမ်ရှေ့ခန်းထဲတွင် ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတဲ့သူလေးကိုတွေ့လိုက်ရတာကြောင့်အမြန်ပင်သွားပြီး
"စိုင်းစိုင်း ထထကလေးဘာလို့ဒီမှာအိပ်နေတာလဲ"
"အွန် မမလား"
"အင်းဟုတ်တယ် သွားသွားကိုကြီးလွှမ်းအခန်းထဲကိုသွားပြီးတူတူအိပ်နေ"
"ကိုကြီးလွှမ်းနဲ့ကိုကြီးသီဟကအပြင်မှာထိုင်နေတာမမရဲ့ခုနကတော့ဒီနားမှာစကားထိုင်ပြောနေတာ"
YOU ARE READING
ချစ်မိပြီဟုဆိုရာဝယ်
Romanceလောကကြီးဟာသိပ်ကိုကြောက်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်လိုအပ်ချိန်တွေမှာအသုံးပြုကြပြီးမလိုအပ်တဲ့အချိန်ကြရင်စွန့်ပစ်တတ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဟာတခါတရံမှာခဏတာနားခိုဖို့လာတဲ့လူတွေကိုတစ်ဘဝလုံးစာပုံအပ်ပေးမိတယ်
