3 Months Later....
කලාව.. මේ දේ ඕනිම මනුස්සයෙක්ට පිහිටලා කියනවා. එතකොට මට පිහිටලා තියන කලාව තමයි චිත්‍ර කලාව.. මගේ සැනසීම තියෙන්නෙ මම දන්න කලාවේ. ඉතිං මම අද තීරණය කලා මුහුදු වෙරළට ඇවිල්ලා ඒක චිත්‍රයට නගන්න. ඉතිං මම මුහුදු වෙරළට එනවා කිව්වාම මාත් එක්ක රවිහාර පවා ආවා.. සූර්යා අවරගිරෙන් බැහැලා යන්න හදද්දි චන්ද්‍රයා එයාගෙ වැඩ මුරයට වාර්ථා කරනන්නයි හදන්නෙ. සැන්දෑ අහස කියන්නෙම චිත්‍රයට හරි ලස්සනට නගන්න පුළුවන් දෙයක් වෙද්දි මම ඒ දේ වෙනුවෙන් මගේ අවධානය දීලා තිබ්බා. රවිහාරත් වෙරළේ වාඩි වෙලා බලාගෙන ඉදියා.
මේ මාස තුනට රවිහාර සහ මම කියන අපි දෙන්නා අපි දෙන්නාට ගොඩක් ලං වුනා. යහළුවන් වශයෙන් අපි දෙන්නා අපි දෙන්නාව ගොඩක් අදුන ගත්තා.
මම මගේ චිත්‍රයට මුහුදු වෙරළ නගද්දි ඈතට වෙලා රවිහාර එයාගෙ ඩයාරි එකේ මොනවා හරි දෙයක් ලිව්වා. රවිහාරට ඩයරි ලියන පුරුද්දක් තිබ්බා. එයා හරි අමුතුම මනුස්සයෙක්. එයා ඒ ඩයරියේ මොනවා හරි දෙයක් ලියලා මගේ ලගට ආවා.
" ඒක හරි ලස්සනයි මිහිඳු. "
රවිහාර මගේ ලග ඇවිත් එහෙම කියද්දි මම එයා දිහා හිනා වෙලා බැලුවා.
" ම්ම්.. "
" එයා හරි නිස්කලංකයි.. "
" ආදරවන්තයින්ගෙ ආදරණීයම ස්ථානය.. "
" ම්ම්.. ආදරය ගැන මොකක්ද මිහිඳු හිතන්නෙ.. "
කවදාවත් නැතුව ආදරය කියන මාතෘකාව රවිහාර කතා කරන්න ගනිද්දි මම මගේ චිත්‍රය අදින එකත් නතර කරලා මුහුද දිහා බැලුවා.
" ආදරය.. මට අනුව නම් සුන්දර හැගීමක්. "
" මිහිඳු දන්නවාද මගේ හදවතට ඇයි අගුලු දාලා තිබ්බෙ කියලා. "
" නැහැ.. "
" මම බය වුනා ආදරය නිසා විදවන්න. මොකද මේ ලොකේ වැඩි ආදරය නිසා විදවන අය. ඔය අකුරු හතරට පුළුවන් මිහිඳු මනුස්සයෙක්ව රජෙක් කරන්නත්. රජෙක්ව පිස්සෙක් කරන්නත්. ඉතිං මම මගේ හදවතට අගුළු දාන්න තීරණය කලා."
" ඉතිං ඔයා ආදරය විදලා බලන්න රවිහාර.. ඔයා ආදරය නිසා විදවන්නෙක් නොවී විදින්නෙක් වෙන්න බලන්න රවිහාර. "
