ဖိုးစီနဲ့သာမြ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စနောက်နေရင်း တမာပင်အောက်ရောက်သော် ခလုပ်တိုက်မိပြီး " အမလေး လန့်တာကွာ "
ဖိုးစီလည်း နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး "သစ်ပင်အောက်မှာထိုင်ငိုနေတဲ့ ကောင်မလေးက ငါ့ညီမလေးနဲ့တူလိုက်တာကွာ"
ဖိုးစီ..ခေါင်းကိုဖျတ်ရိုက်လိုက်ပီး "မင်းမျက်လုံးမှုန်နေပြီလား ဖိုးစီ"
"ငါလည်းဘယ်သိမလည်း သာမြရ ငါ့ညီမလေးလို ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ဆိုတော့ ငါညီမလေးလို့ ထင်သွားတာပေါ့ "
" သူများတွေ ကျောင်းတက်တာ ဝတ်စုံ အတူတူပဲပေါ့ ဘာလည်း မင်းညီမက သူများရွာမှာ ကျောင်းလာတက်မလား ဒီအချိန်စာသင်ကျောင်းမှာပဲ ရှိမှာပေါ့ကွ မင်းကလည်း"
"မင်းပြောတာလည်း ဟုတ်တာပဲ လာ..သွားမေးကြည့်ရအောင်"
ဖိုးစီမှကောင်မလေးအရှေ့သွားပြီး လက်နဲ့ပုတ်ခေါ်လိုက်သည် " ဟိတ်..ကောင်မလေး နင့်နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လည်း "
" နုယဉ် "
ဟိဟိ "နာမည်က နုယဉ်တဲ့ " နုယဉ် နုယဉ် ဟာ ငါ့ညီမနာမည်ကြီးလေ "
သာမြမှ အောက်သို့ငုံ့ကြည့်ပြီး "ဟုတ်တယ်ဟ မင်းညီမပါ့လား ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီဘက်ရွာရောက်နေတာ "
ထိုအချိန် နုယဉ်မှာ ငိုချလာတော့သည် ."အဟင့်...အဟင့် .ဟင့် "
"မဟုတ်သေးပါဘူး ညီမလေး နင်ကျောင်းတက်တာ ဘာလို့သူများရွာရောက်နေတာလဲ "
"နင့်အကိုပြောတာ မှန်တယ် နုယဉ် ဒီနေ့ နင်ကျောင်းမသွားဘူးလား "
"မေးတာလည်းမဖြေဘူး ငိုပဲ ငိုနေတယ် ..နင့်စက်ဘီးကော ဘယ်မလဲ "
သာမြက စနောက်ပြီး "ရောင်းလိုက်ပြီ နေမှာပေါ့ကွ ဟဟဟ"
ဖိုးစီမှ စိတ်တိုတိုဖြင့် "မင်းကလည်း တမျိုး လာနောက်မနေနဲ့ ကွ ငါဒေါသထွက်နေတာနော် "
****************************"
" ဖိုးစီ..မင်းပြန်လာတာ မင်းမျက်နှာက ချီးညှစ်ထားတဲ့ပုံစံနဲ့ ဘာဖစ်လာတာလဲလို့ "အော်မေးသောအခါ
"ကျွန်တော်ငိုတာ ကျွန်တော်ငိုနေတာအဖေ "
"ဘာလို့ငိုနေတာလည်း ငယ်တော့တဲ့အရွယ်လည်း မဟုတ်ပဲနဲ့ကွာ ငါ့သားရ"
YOU ARE READING
"မေတ္တာ ပြိုင်ပွဲ"
Romanceမှိုင်းဝေ + နွေး "ဂုဏ်တွေငွေတွေမရှိရင်လေ လူမပြောနဲ့ အချစ်တောင်မျက်နှာငယ်ရတယ် ...မှိုင်း "
